Zomer = IJs = een keer vegan

Vandaag nog een keer een recept met een paar van de mooie producten uit het pakket van "The Nuthouse" (altijd iets lekkers!) waar je online o.a. noten, pinda's en gedroogde vruchten kan kopen.

En de medjoul dadels zagen er zo prachtig uit, dat ik daar zeker wat mee wilde doen. Ze worden vaak gebruikt als zoetmaker in suikervrije recepten en vegan recepten. En omdat er ook nog rauwe (=ongebrande) cashewnoten in het pakket zaten, leek het me een leuk idee om er vegan-ijs mee te maken. Geen ei, room of koemelk.

Ik ben wel gewend om koemelkvrij te koken en te bakken, vanwege onze zoon die daar allergisch voor is. Tegenwoordig gaat dat steeds makkelijker omdat er veel vervangers (bijv. div. soorten notenmelk) en veganproducten op de markt zijn en bovendien wordt het steeds beter aangegeven op de verpakking.
Zo zag ik ook wat potten broodbeleg op de site van The Nuthouse, die waarschijnlijk ook een goede karamelswirl zouden kunnen maken. Maar aangezien die pot niet in het pakket zat, heb ik het zelf gemaakt met de dadels. Ik heb het ijs een paar keer moeten maken, omdat het goed te krijgen. En met goed bedoel ik dat de romigheid en zoetheid van gewoon roomijs aanwezig moet zijn en deze versie is zeker geslaagd. De geroosterde pecannoten stonden klaar... maar ik heb ze vergeten om ze voor de foto erover te strooien. Wel jammer dat de zomer zich net deze week van zijn natte kant laat zien, maar ook dan zal dit ijs je wel smaken.

Vegan ijs met gezouten karamelsaus

(iets minder dan 1 liter ijs)

(recept PRINTEN)

voor de gezouten karamel:

125 g medjoul dadels (ongeveer 5), ontpit, in stukken en 20 minuten geweekt in 100 g kokend water

2 el ahornsiroop

2 el kokosbloesemsuiker (of donkerbruine basterdsuiker)

¼ tl zeezout (of iets meer naar smaak)

voor het ijs:

170 ongebrande cashewnoten, 1 nacht geweekt in koud water en afgegoten

400 ml kokosmelk

4 el ahornsiroop

2 el witte basterdsuiker

2 el kokosolie

1 tl vanille-extract

voor decoratie:

50 g geroosterde pecannoten, in stukken gehakt of gebroken (optioneel)

verder nodig:

een ijsmachine

Vooraf:

- Als je geen zelfvriezende ijsmachine hebt, plaats dan ruim 24 uur van te voren de vriesbak van je ijsmachine in de diepvriezer.

- Zet de avond van te voren de cashewnoten in het water om te weken (zie ingrediëntenlijst)

Werkwijze:

Maak de karamelsaus door alle ingrediënten (inclusief het weekwater) glad te malen met een staafmixer. Dek af en zet apart.

Doe alle ingrediënten voor het ijs, behalve de pecannoten, in een hoge beker (van 1 liter) en maal het met de staafmixer tot het glad is. Dit kan best even duren voordat de noten ver genoeg verpulverd zijn. Als je het te kort doet, wordt het ijs te korrelig, dus neem de tijd. Ik probeerde het ook in een blender, maar dat resultaat vond ik wat slechter qua gladheid.

Giet het in je ijsmachine en draai het ijs tot het stevig is (bij mij was dat ongeveer 15-20 minuten). Schep in een diepvriesdoos. Giet/schep de karamelsaus in een paar dikke lijnen over het ijs en schep met een lepel het hier en daar om of draai met een mes de saus en ijs wat door elkaar. Meng het niet te veel, je moet ‘swirls’ van de saus door het ijs zien lopen. Plaats dan in de vriezer om nog wat verder op te stijven.

Haal de doos voor serveren een poosje uit de vriezer tot het ijs goed schepbaar is. Schep in schaaltjes, bestrooi met de geroosterde stukjes pecannoot en geniet van jezelf gemaakte ijs. Fijne zomer!

bron: eigen recept: @Lien (notitievanlien)

TIP: Voor een ander recept met de producten van "The Nuthouse" kijk hier.

SUQAR: boekrecensie

Toen ik zag dat Greg & Lucy Malouf een nieuw boek uit zouden brengen bij uitgeverij Good Cook, heb ik mij meteen aangemeld met de vraag of ik daar een stuk over mocht schrijven.
Hun vorige boek "Vegarabia" heb ik al eens mogen bespreken en ik had dus hoge verwachtingen van dit nieuwe boek "Suqar; desserts & zoet uit het Midden-Oosten" (Suqar = Arabisch voor Suiker).

Ik ben dol op de Midden-Oosterse keuken én een zoetekauw, dus ik vond het heerlijk dit boek door te bladeren, te bekijken en iets te kiezen wat ik er als eerste uit zou maken.
Het gemaakte recept komen we straks aan toe, eerst even over het boek zelf.

De eerste indruk: weer een heel mooi vormgegeven boek, De reliëfdruk van de kaft geeft het een luxe uitstraling. Prachtige pagina-grote foto's van veel van de recepten.

Indeling:
Na de inleiding komen er 10 hoofdstukken die ingedeeld zijn in categorieën.

1. Fruit: waar heel veel verschillende worden gebruikt in 12 recepten van gelatinepudding tot soufflé, fruitsalade tot pavlova. Hieruit komt het ananasrecept wat ik gemaakt heb met een zelfgemaakt, vers specerijenmengsel, Arabisch 5-kruidenpoeder.

2. Zuivel. Van de klassiek geïnspireerde muhallabeya (een melkpudding) tot Turkse koffiepuddinkjes, en van crème brûlée met saffraan en sinaasappel tot posset (romige pudding) met oranjebloesem. De zuivelrecepten worden vaak gecombineerd met fruit.

3. IJskoud: dat betekent de heerlijkste ijssmaken, zoals muntsorbet, chocolade-halva-ijs, saffraanijs (zie het recept hieronder!), rozenijs of pistache-zuurbessennougat-glacé om er maar een paar te noemen.

4. Koekjes. Dat hoofdstuk kan natuurlijk niet ontbreken in een boek over zoetigheid. Los van de specerijen worden hier Midden-Oosterse ingrediënten gebruikt als pistache, tahin en mastiek.

5. Cakes, taarten en puddingen. Dit hoofstuk bevat zelfs 17 recepten, de andere hoofdstukken ongeveer negen tot twaalf. Om maar wat te noemen: plaatgebak, tulband, madeleines, bittere walnoot- of kardemomcake,labne-cheesecake en Perzische plakjes paradijs... die naam alleen al maakt dat dit het eerstvolgende wordt wat ik uit dit boek maak.

6. Klein gebak en vruchtentaarten. Baklava kan hier niet ontbreken, maar we vinden ook onder andere kleine frambozen-bakewells met rozen, Perzische roomsoezen en dadel-custardtaart.

7. Beignets en pannenkoeken. Arabische abrikozendonuts, ricottabeignets uit de frituur, maar ook kleine baba's met gekonfijte citroenroom. Uit de pan heerlijkheden als Berber-1000-gatenpannenkoeken met dadel-citroenboter en Syrische zoete kaasrolletjes.

8. Suikergoed. Dit is een fantastisch hoofdstuk om cadeautjes te maken voor vrienden en familie voor alle feestdagen. Perzische boterfudge, turks fruit van kweeperen of gembertoffees en nog 9 andere recepten om uit te kiezen.

9. Conserven. Heerlijk om zelf te maken en te eten, maar net als in het vorige hoofdstuk fantastische weggevers voor de gastvrouw/heer van het Kerstdiner bijvoorbeeld, wat dacht je van rozen-limoenmarmelade, rozenblaadjesjam of fruitleer.

10. Dranken. Tot slot een vloeibaar hoofdstuk waarin een paar siropen staan, thee- en koffierecepten en ayran, een soort drinkyoghurt in verschillende smaken.

Achterin staan dan nog enkele pagina's met informatie over ingrediënten en technieken. Alles bij elkaar een schat aan interessante recepten.

Nog enkele opmerkingen:
- Sommige recepten hebben een westerse invloed (madeleines, panna cotta of crème brûlée) maar hebben dan door de ingrediënten een Midden-Oosterse smaak.

- In sommige recepten staat 'moscovadosuiker of bruine basterdsuiker'... gebruik dan niet de donkerbruine basterdsuiker, maar wat ze bij ons 'lichte" basterdsuiker noemen (ik noem het vaak "gele" basterd, anders gaat het eindproduct een heel andere kleur hebben als wordt bedoeld. (qua smaak maakt het niet zoveel uit)

- Er komen in de ingrediéntenlijstjes een aantal wat ongebruikelijke dingen voor, die niet iedereen misschien in huis heeft. Zoals bijvoorbeeld Jellabsiroop, verjus, rozenblaadjes, trimoline (invertsuiker), mastiek, mahlab. labne en halva. Veel dingen kan je wel online kopen, maar kijk vooral ook bij de Turkse of Arabische winkel in je buurt, daar kan je soms van alles tegenkomen. Lees achterin het boek bij de ingrediënten wat het is, hoe het smaakt en bedenk hoe je het zou kunnen vervangen. Labne kan je overigens makkelijk zelf maken, dat staat daar ook beschreven. Laat je dus niet afschrikken door voor jou onbekende dingen.

Arabisch 5-kruidenpoeder

- Suiker... kan dat eigenlijk nog wel? Zeker als je een boek Suqar/Suiker als titel geeft, komt dat toch wel bij me op, ondanks dat ik zelf, net als Greg Malouf, een zoetekauw ben. Ik las in de inleiding dat Greg en Lucy zich dit natuurlijk ook hadden afgevraagd. Hij wijst erop dat mensen in het Midden-Oosten gek zijn op zoet, maar dit vooral eten als een bijzondere traktatie, om iets te vieren en niet als dagelijkse kost. En dat lijkt me een heel goed uitgangspunt. Bovendien, zegt hij, als je zelf zoete dingen maakt, heb je natuurlijk ook in de hand hoeveel suiker je erin doet!

- Lees de recepten goed als je je zorgen maakt om geraffineerde suiker, sommige recepten gebruiken ook bijenhoning. Er zijn meerdere recepten waar de suiker te verwaarlozen is als je het deelt door het aantal personen. En neem van de recepten waar meer suiker nodig is (zoals bij de siroop voor baklava of de pavlova's) gewoon een klein stukje. En geniet er dan ook van, het liefst met anderen.

Tot slot: Natuurlijk kan een kookboek eigenlijk alleen maar goed 'getest' worden door er wat uit te maken, en onderstaand recept is het geworden. Het recept klopte helemaal zoals het er stond, het ijs is verrukkelijk romig met een vleugje saffraan. De ananas met die specerijen is ook zonder ijs heerlijk en snel te maken. Probeer zeker zelf de Arabische 5-spice te maken, vers gemalen, toch wel veel lekkerder en echt anders dan de Chinese versie..... Eet smakelijk en geniet!
Ik zal vast nog meer uit dit boek maken, de resultaten vind je HIER terug.

Ananas met Arabisch vijfkruidenpoeder en saffraanijs

(voor 4 personen)

(recept PRINTEN)

25 g boter

2 el (lichte) basterdsuiker

2 el honing

80 ml bruine rum

½ vanillestokje, in de lengte opengesneden en het merg eruit geschraapt

1 tl Arabisch vijfkruidenpoeder* (zie hieronder, gebruik eventueel chinees 5-kruidenpoeder)

400 g rijpe ananas, in blokjes van 2,5 cm gesneden

Saffraan ijs** (zie hieronder), om erbij te serveren

Verwarm de boter, basterdsuiker en honing in een kleine steelpan op middelhoog vuur, onder geregeld roeren, tot de boter gesmolten is en de suiker opgelost. Draai het vuur laag en laat de vloeistof 8 tot 10 minuten koken tot een kastanjekleurige karamel ontstaat. Voeg de bruine rum, het vanillestokje, vanillemerg en Arabisch 5-kruidenpoeder toe, gevolgd door de stukjes ananas. Laat de karamel 2 tot 3 minuten koken op hoog vuur, hussel geregeld, tot de ananas door en door bedekt is met de glanzende karamel, maar nog wel zijn vorm heeft. Laat de compote niet te lang koken, anders krijgt de compote een doordringende zoetscherpe, ananasachtige bijsmaak.

Haal de steelpan van het vuur. Haal het vanillestokje uit de steelpan en bewaar deze in je suikerpot zodat de suiker een vanillegeur krijgt.

Serveer de warme ananas met karamelsaus met saffraanijs en bijv. sinaasappel-kardemomwafels (dat recept vind je in het boek op blz.91)

*Arabisch vijfkruidenpoeder

1 el kaneel (Ik heb een grote ceylon kaneelstok gebruikt in stukken gebroken)

zaden uit 10 kardamompeulen

15 kruidnagels, grofgemalen

4 steranijs, grofgemalen

1 tl venkelzaad, grofgemalen

1 tl fijne kristalsuiker

Maak het Arabisch vijfkruidenpoeder door alle specerijen in een kleine koekenpan ongeveer 2 minuten te verwarmen op middelhoog vuur tot ze net warm aanvoelen. Maal de specerijen met de fijne kristalsuiker in een vijzel nog fijner tot de suiker een vrijwel poederachtige consistentie heeft. (Ik heb de kruiden in een koffiebonenmolentje fijngemaakt met de suiker)

Zeef het specerijenmengsel om vezelige stukjes te verwijderen en bewaar het in een luchtdicht afgesloten verpakking. Het blijft een paar weken goed, daarna gaat de sterkte van de smaak achteruit.

**Saffraanijs

(ongeveer 1 liter)

40 saffraandraadjes

500 g slagroom

250 ml volle melk

½ tl geraspte schil van een onbespoten sinaasappel

100 g eidooiers (ongeveer 6)

110 g honing met een zachte smaak (bv. oranjebloesem of acacia)

30 g fijne kristalsuiker

¼ tl fijn zeezout

verder nodig: ijsmachine

Rooster de saffraandraadjes ongeveer 30 seconden in een kleine droge koekenpan op laag vuur zodat ze iets drogen en hun geur vrijgeven (let op dat ze niet verbranden).

Breng de slagroom, volle melk, saffraandraadjes en sinaasappelrasp in een steelpan op laag vuur aan de kook. Haal de steelpan van het vuur en laat het roommengsel 1 uur trekken.

Breng de saffraanroom opnieuw zachtjes aan de kook. Klop de eidooiers, honing, fijne kristalsuiker en fijn zeezout in een mengkom licht en romig. Klop er een derde van de warme room door en schenk het roommengsel terug in de steelpan. Verwarm het ongeveer 8 minuten, al roerend, tot het roommengsel bindt. (Laat het vooral niet aan de kook komen!) Controleer dit door een vinger te halen door de custard op de achterkant van de lepel. Als dit een schone streep op de lepel oplevert, is het klaar.

Haal de steelpan van het vuur en plaats die meteen in een teil ijswater. Roer af en toe zodat de custard sneller afkoelt. Zet de custard in de koelkast om verder af te koelen.

Schenk de custard, zodra die is afgekoeld, in een ijsmachine en laat het ijs draaien volgens de aanwijzingen van de fabrikant.

Schep het ijs in een luchtdicht afgesloten plastic doos en zet die minstens 1 uur in de vriezer voordat je het saffraanijs serveert.

(Recept uit het boek “Suqar” van Greg en Lucy Malouf, uitgeverij GOOD COOK)

________________________________________________________________

Een exemplaar heb ik ontvangen van uitgeverij Good Cook om een recensie over te schrijven, met dank. Deze mening is mijn eerlijke en onbeïnvloedde mening, na het boek uitgebreid bekeken en gebruikt te hebben. 

Ik kan het boek van harte aanbevelen aan alle mensen die vaak of af en toe iets zoets willen maken en eten.

Technische gegevens

Uitgeverij: Good Cook

Titel: Suqar desserts & zoet uit het Midden-Oosten

Auteurs: Greg & Lucy Malouf

Formaat: 21 x 26,5 cm, gebonden 256 blz.

ISBN: 978 94 6143 201 8 | NUR 442

Prijs: € 29,95

Kweeperen of -appels?

voor ze in de oven gaan

Op mijn verjaardag kreeg ik van onze buurman een zak kweeappels, hij wist al dat ik daar gek op was en ik was er ook heel blij mee. Kweeappels verschillen overigens alleen in de vorm van kweeperen, de smaak is hetzelfde.

De volgende dag kwam hij nog een keer langs met een hele emmer. Hij was op mijn blijde reactie nog een keer terug gegaan naar de boom, die ergens staat waar hij vaak komt en had er nog een heleboel extra geraapt. Helaas moest ik ze wel vooraf schillen (sommige zelfs twee keer rond) omdat ze vol zwarte plekjes zaten, maar de meesten waren van binnen gelukkig wel mooi.

Naast kweeperengelei en een overheerlijke tarte tatin met kweepeer die ik maakte,  herinnerde ik me het recept wat ik een aantal jaren geleden maakte; kweeperen lang in de oven geroosterd. Ze worden hierdoor mooi donkerrood. Je kunt ze zo opsnoepen, maar ze zijn ook heerlijk met yoghurt of vla én natuurlijk met (vanille)ijs! Eet smakelijk

Ovengeroosterde Kweeperen met kaneel en sinaasappel

(recept PRINTEN)

1.5 kg kweeperen of -appels, geschild, klokhuis en schil verwijderd, in 8 partjes per kwee (klokhuizen en schillen bewaren)

sap van 2 citroenen

550 ml water

1 sinaasappel schil in brede strips (zonder het wit) en sap
1 flinke kaneelstok

Verwarm de oven voor op 90ºC.

Schil de kweeperen, haal het klokhuis eruit en verdeel ze in 8 partjes, besprenkel ze met het citroensap, zodat ze niet bruin worden.
Doe de klokhuizen en schillen in een stuk kaasdoek, dat je dichtbindt.

Plaats de partjes, kaasdoek met inhoud, water, sinaasappelstrips en suiker en kaneelstok in een kookpan. Breng het aan de kook en laat het dan 20 minuten zachtjes koken tot het genoeg vocht iets stropiger is geworden.

Leg de partjes in een lage ovenschaal, waar ze dicht tegen elkaar aanliggen. Voeg de kaneelstok, de sinaasappelschil en de siroop toe tot de partjes ongeveer ¾ onder staan.  Dek de schaal af met een stuk bakpapier dat helemaal op de ovenschaal past.
Zet de schaal zo afgedekt in het midden van de oven en laat het ongeveer 8 uur staan. Keer de partjes af en toe om. De partjes zullen zacht worden en donker oranje worden en de siroop dikt verder in. Mocht dit niet gebeuren, verhoog de temperatuur dan naar 120ºC tijdens het laatste uur.

Kweepeer

De partjes zijn zo al heerlijk als toetje, maar ook verrukkelijk met wat Griekse yoghurt of vanille-custard. Ook erg lekker lauwwarm met vanilleijs. Geniet ervan.

(bewerkt naar een recept van Maggie Beer)

Nog meer kweepeer-recepten?
- Kweepeerbrood
- Kweeperenjam
- Kweepeer en frangipane gebak
- Gebakken gevulde kweeperen
- Cotognata (kweepeersnoepjes)

Koekenpan & een WIN-ACTIE!

(Sorry, only in Dutch this time)

Met koekenpannen heb ik regelmatig bonje. Tegenwoordig is het wel makkelijker dan vroeger om een betaalbare koekenpan te kopen, die ook geschikt is voor inductie (waar ik op kook thuis), maar hoewel ik kunststof spatels, lepels e.d. gebruik, heb ik binnen de kortste keren toch beschadigingen in de aanbaklaag. Zelfs de koekenpan met een keramische anti-aanbaklaag miste al snel stukjes en echt met een gerust gevoel geef ik daar mijn gezin geen eten meer uit. Dus toen de kookwinkel uit Rotterdam "Kookpunt" mij vroeg een gietijzeren koekenpan uit te proberen (en daar jullie ook wat over te vertellen), leek me dat een leuk idee.

En voor het eerst in het bestaan van mijn blog (al bijna 8 jaar!) is daar ook een Win-actie aan gekoppeld, je kunt namelijk zelf zo'n pan winnen, super toch?! Maar over het hoe en wat daarvan later meer... eerst verdiepen we ons in de pan.

De firma Lodge die deze pannen maakt, doet dat al sinds 1896 en komt uit de Verenigde Staten. Het zijn gietijzeren pannen in verschillende maten en vormen, met en zonder deksels, met/zonder pootjes, te veel om op te noemen. Maar ook een brood (of meatloaf) bakvorm, muffinbakplaat, bakvormen voor cornsticks (echt Amerikaans, om een paar voorbeelden te geven. De overeenkomst tussen al deze producten is natuurlijk het materiaal gietijzer. We kennen allemaal wel de braadpannen van merken als Le Creuset of Staub in mooie kleurtjes, maar bij deze firma zijn de pannen/vormen niet geëmailleerd. Bloot gietijzer dus.
     Dit soort pannen hebben wel een gebruiksaanwijzing voor gebruik en onderhoud. Voor de pan hier aankwam had ik op internet gezocht naar informatie en recepten, daar is genoeg over te vinden gelukkig. Jammer dat ik dat niet eerder gedaan heb, toen ik ooit een andere ongeëmailleerde braadpan kocht, die ik dus -blijkt nu- helemaal niet goed verzorgde.

Een paar verzorgingstips op een rijtje:

• Een gietijzeren pan (zonder emaille laag) moet "ingebakken" worden ("seasoned" in het Engels). Dat is het inbakken van olie, zodat de pan een soort natuurlijke anti-aanbaklaag krijgt. Hier vind je alles over het hoe en wat voor een oude pan of een nieuwe.
  Maar soms zijn de pannen al ingebakken, zoals pannen van Lodge! Dat scheelt.
• Niet met afwasmiddel wassen en natuurlijk al helemaal niet in de vaatwasser! Dat is even wennen, maar met een borstel en heet water wil dit ook prima. Hoe beter je pan is ingebakken, hoe meer anti-aanbak de pan wordt.

Maar wat zijn nou eigenlijk de voordelen van deze gietijzeren pan? 

• De pan heeft geen anti-aanbaklaag die los gaat (één van de dingen die bovenaan mijn wenslijstje staat), je hoeft dus niet steeds je pan te vervangen. Ze zeggen dat hij levenslang meegaat, maar dat kan ik zelf natuurlijk nog niet bewijzen.
• De pan is multi-funtioneel, te gebruiken als koekenpan, broodvorm, bakvorm (cake, tarte tatin ecc.), stoofpan, pizzasteen.... Dit komt doordat je een gietijzeren pan op vier manieren kunt gebruiken: 

1. Op het fornuis, zoals een koekenpan (ook inductie geschikt!)
2. Eerst op het fornuis, daarna direct verder in de oven, om warm te houden, verder te bakken of te garen
3. Als bakvorm, koud in de oven zetten (bijv. cake; zie recept hieronder)
4. Als een soort ovensteen, verwarmen in de oven op een hoge temperatuur en dan het product erin, bijv. een pizza, een Dutch baby (zie recept hieronder)

Er zijn talloze recepten op internet te vinden (zoek bijv. op "cast iron skillet recipes") en zo heb ik een paar methoden uit geprobeerd. Bijvoorbeeld:

• - De pan kan je direct van het fornuis in de oven plaatsen, perfect voor bijv. een Tarte Tatin, waarbij je de karamel op het fornuis maakt, dan de appels erin, deeg erop en in de oven afbakken.

-Of kip of vlees dat je aanbraadt in de pan en verder laat garen in de oven. Je kunt er een ovenvaste deksel op doen of gewoon aluminiumfolie. 

• Vlees schroeit snel dicht en overal in de pan is het even heet. Ik heb een recept van Gordon Ramsay uitgeprobeerd "Jerk Chicken", met specerijen gemarineerde kippendelen. Erg lekker!

• Als bakvorm, ik heb er een overheerlijke cake in gebakken, je giet het deeg dan dus in een koude pan die je dan in de oven zet.

Je kunt hier het recept vinden van deze "Sinaasappelcake uit de koekenpan"

• Dan is er nog de mogelijkheid de pan te gebruiken voor recepten waar de pan vooraf al heel heet moet zijn. Dus lang genoeg verwarmen in een hete oven (230-250ºC) en dan het product erin. Je kunt er bijvoorbeeld een (rond) brood in bakken, je krijgt dan een mooie ovenrijs. Of je belegde pizza met zelfgemaakte bodem bak je erin, zodat je echt een krokante bodem krijgt. En wat dacht je van een soort dessert pannenkoek, zoals hieronder afgebeeld. Makkelijk en snel klaar.

Hier vind je het recept voor deze dessertpannenkoek met limoensuiker

. 

Nou jullie hebben zo al een indruk hoe de pan mij beviel: aardig goed!

Maar zitten er ook nadelen aan deze pan? En zoals Johan Cruijff al zei "aan elk voordeel zit een nadeel", dus....

• Hij wordt heel HEET! Dat is heel fijn bij het bakken/braden, maar je kunt er ongelooflijk je hand aan branden als je de pan uit de oven op het fornuis zet, nog even snel iets moet doen en dan zonder nadenken hem weer oppakt met je blote hand. Met deze pan is me dat nog niet gebeurd, maar wel met een andere en geloof me, dat doet flink zeer. Dus hang je ovenwant aan de ovendeur als de pan erin zit en doe die om de steel als je hem op het fornuis zet, waardoor je eraan blijft denken dat hij heet is. Als je meer pannen hebt, waarvan het handvat heet kan worden, ben je er waarschijnlijk alerter op.
• Hij is zwaar. Dus opletten als je hem op een glas/inductieplaat gebruikt. Bij deze pan zit aan de overkant van de steel ook een klein handvat wat tillen en neerzetten makkelijker maakt.
• Kan niet in de vaatwasser, maar ja dat is voor normale koekenpannen met anti-aanbaklaag ook niet goed, dus dat is eigenlijk geen nadeel t.o.v. andere koekenpannen.

...en verder kom ik op dit moment eigenlijk niet met nadelen, voor mij hebben de voordelen duidelijk de overhand.

WIN-ACTIE:

Volgens mij kan iemand van jullie ook wel zo'n fijne pan gebruiken en hier is je kans op een Lodge koekenpan van 26 cm (bij deze link staat ook nog een korte video hoe je er een ei in bakt).

Wat moet je doen om mee te dingen naar deze gietijzeren koekenpan:

• Alleen voor inwoners van Nederland en België.
• Reageer via het 'comment' venster (onderaan dit bericht) en geef kort aan wat jij zou gaan maken in deze multifunctionele pan als je hem zou winnen.
• Op 30 september sluit de mogelijkheid om mee te doen en ik zal de winnaar op 1 oktober op mijn blog bekend maken.
• Allemaal meedoen!!

After summer delight

Wasn't it a great little summer after summer this week.  All this rain was so depressing. So here's a recipe for you with a special fruit that takes you back to summer. When in Italy you see these bushes growing (found a few pictures of them too)... fruits are not yet ripe during our summer holidays. Very surprised to bump into these prickly pears here in the Netherlands. Never saw them here before, but that doesn't always mean they're not for sale I guess. So if you can get a hold of them, don't hesitate.

Cut of the prickles and peel with gloves on, holding the fruit steady by sticking a fork in it. Cut the top and bottom off, then holding it upright with the fork pricked in the top, cut of the sides.

The taste reminded me of watermelon, but with more flavour. Really refreshing and perfect for a warm day... but tastes great on a rainy day too. Or after a spicy meal to cool your mouth. The taste of summer.

Prickly pear sorbet
(about 1 liter)

(PRINT recipe)

500 g prickly pear (cactus pear)
250 g water
100 g sugar

Make a sugar syrup with the water and the sugar, by dissolving the sugar in the water on medium heat. Leave to cool.
Peel the prickly pears and cut into pieces
Place sugar syrup and pear pieces in a blender and blend until smooth. Pass through a sieve if there are any seeds in the mixture, and refrigerate for about 2 hours.

Churn in your ice cream maker for about 20-30 minutes.
Spoon it all in a freezer container and freeze for 1 or 2 hours to firm up.
 
(adapted from “Gelato!” – P.S. Johns)

_________________________________________________________________________

Na-zomers genieten

Wat een luxe dat we toch nog even zo'n kort nazomertje hadden hier, de slechte zomer was toch wel deprimerend. Ik was blij verrast toen ik hier in Nederland cactusvijgen tegen het lijf liep. Nou ja gelukkig niet letterlijk, want er zitten venijnige stekels op. Perfect voor een nazomerse dag. In Italië op vakantie zien we de cactussen wel staan, met mini vruchtjes en soms nog met bloemen. Rijpe vruchten zijn er dan nog niet.

Met het vruchtvlees kan je een heerlijke sorbet maken. Snijdt kop en kont eraf (houdt de vrucht vast met een vork of eventueel handschoenen) en daarna de zijkanten. Kom niet aan de stekels, maar dat lijkt me logisch toch?
De smaak doet denken aan watermeloen, maar met wat meer smaak. Heel verfrissend en weer eens wat anders. Heerlijk op een warme dag, maar ook perfect als afsluiting van een pittige maaltijd. Dus loop jij ze ook tegen het lijf? Aarzel niet en koop ze!

Cactusvijgensorbet
(ongeveer 1 liter)

(recept PRINTEN)

500 g cactusvijgen
250 g water
100 g suiker

Maak een suikersiroop van de suiker en het water, door de suiker op te lossen in een pannetje op medium vuur. Laat afkoelen.
Schil de cactusvijgen en snijd ze in stukken. Doe de stukken en de siroop in de blender en mix tot het helemaal glad is.  Werk het door een zeef om eventuele zaden te verwijderen en zet het minimaal 2 uur in de koelkast laten staan.

Laat het mengsel in de ijsmaker draaien ongeveer 20-30 minuten.
Schep alles in een diepvriesdoos en laat het 1 à 2 uur vriezen voor serveren.

(bewerkt naar “Gelato!” – P.S. Johns)

More Figs!

(Nederlandse versie verder naar beneden)

When we're on holiday I love to go to bookstores. Writing this suddenly makes me realise how silly this sounds, because I álways love to go to bookstores, browse and spend money too, holiday or not. But anyway in Italy where we take our holidays I browse for books that I can read to improve my Italian. In class we've been through all the grammar and we just finished the final 'course' books, so now we start reading more to expand our horizons. It's difficult for me, but once I get through the first 3 or 4 pages, it seems to go better and I'm encouraged that I still understand what it is about! I finished one book on holiday so I wanted to buy another one. So when we passed a bookshop in Como I disappeared in it.

But it's hard to pick a book just like that. I need to get through the first pages to find out if it is a book I might like, but I can hardly read the first pages of several books there, it would take all afternoon. Besides that my family has seated itself on every available chair or step to wait, resigned, for the inevitable time it'll take me to shop.

So not being able to decide quickly and feeling a bit rushed, I first wandered to the cookbook section, there they have pictures so that's easy!! I had a few baking books on my list to check out and found one that I liked. Then a book about dolci from Italy draw my attention, looked very good, great pictures and it just had my name on it. Then the lady told me that if I bought three books I would get 33% discount.... Yay! I quickly took a reading book from the same writer who's book I just finished and voilà.. or better 'ecco fatto' in this case. My dear husband carried the heavy books in his backpack for me, sweet! I somehow always tend to buy the heavy stuff at the beginning of a visit.

In the meantime I've made several recipes from the "Dolceitalia"-book. The flavors are fantastic, but the amounts of ingrediënts don't always seem right. The amounts of pastry for 1 pie is easily enough for 3, the amounts of a filling for a fruitdessert was quite enough for 4 times the fruit, so you have to count and calculate and change so you won't have too many left overs. This recipe was really more than enough for about 16 people in stead of 6 as stated. But no worries, I changed it for you and now it is for 6. Of course that also depends a bit on how large the serving bowl are. Enjoy the last figs of the season!

Fig Mousse
(serves 6)

(PRINT recipe)

500 g fresh figs
90 g sugar
40 g water
2 egg whites
225 g whipping cream
6 mint leaves

Wash and dry the figs, cut of the stem and cut them up. Puree them in a foodprocessor.
Bring water and sugar to the boil in a small saucepan, until the sugar has totally dissolved.
Whisk the eggwhites, while adding the hot sugarsyrup in a thin stream. Keep whisking until cooler (about 10 minutes).

Whip the cream and fold the figpuree in. Now fold in the egg whites with care. Fill 6 serving bowls or glasses and place in the refrigerator for at least 2 hours.
Garnish with the mint before serving.

(from: Dolceitalia - Mario Busso)

Other recipes using fresh FIGS:
- fig marmelade with almonds
- fig focaccia
- fig and orange ice cream
- figs in vanilla syrup
- Mostarda di fichi

_____________________________________

Meer Vijgen!

Als we op vakantie zijn vind ik het geweldig om een boekwinkel in te duiken. Nou ja terwijl ik dit schrijf bedenk ik hoe stom dit klinkt, want ik vind het altijd heerlijk om in een boekwinkel te snuffelen, vakantie of niet. Maar in ieder geval in Italië waar we op vakantie gaan, kijk ik bij boeken om leesboeken te vinden om mijn Italiaans te oefenen en te verbeteren. We hebben nu net ons laatste lesboek helemaal uit en gaan we meer lezen om onze kennis uit te breiden. Dat lezen valt me nog niet mee, de eerste paar bladzijden ben ik ervan overtuigd dat het boek veel te moeilijk is. Maar na een aantal bladzijden ontdek ik ineens dat ik nog steeds begrijp waar het over gaat en dat geeft de burger moed! I had net een boek uitgelezen en wilde een nieuwe kopen.

Dus toen we in Como een boekwinkel zagen, verdween ik naar binnen. Maar het valt nog niet mee een boek uit te zoeken, eigenlijk zou ik eerst een paar bladzijden moeten lezen om te zien of het een leuk boek voor mij is, maar aangezien het lezen niet zo heel erg snel gaat en het dus een aantal bladzijden kost om er in te komen, zou dat wel erg lang duren voor ik een paar boeken bekeken had. Bovendien zit de rest van de familie enigszins zuchtend op elk beschikbaar krukje of treetje in de (kleine) winkel en voel ik de druk. Ik ging dus eerst maar even naar de kookboekafdeling, daar kan je aan de plaatjes al heel wat aflezen en dat gaat een stuk sneller. Ik had een paar bakboeken genoteerd om te kijken of dat wat was en deze kwam door de keuring. Toen zag ik ineens een boek over zoete Italiaanse baksels, was meteen goed, mooie foto's en leuke recepten. Toen zei de verkoopster dat ik 33% korting kreeg als ik nog een boek zou kopen, nou ja dat liet ik me niet twee keer zeggen, zelfs niet in het Italiaans. Ik pakte toen maar snel een ander boek van dezelfde schrijver die ik net gelezen had en klaar is Kees. Mijn man heeft de zware (!) boeken voor me gedragen de rest van de middag, dikke boeken schijn ik bij voorkeur aan het begin van een bezoek te kopen geloof ik.

Ondertussen heb ik een paar recepten gemaakt uit dit "Dolceitalia"-boek. Het smaakt uitstekend, maar de hoeveelheden ingrediënten zijn niet altijd in orde. Deeg voor een taartkorst is minstens voor 3 i.p.v. 1 taart, vulling voor een fruitdessert genoeg voor 4x de hoeveelheid fruit.... dus opletten, rekenen en aanpassen omdat je anders te veel over hebt. Ook dit recept, bedoeld voor 6 personen volgens het boek, was minstens voor 16 personen, tenzij je een teil per persoon wilt eten. Maar geen zorgen, ik heb het omgerekend en nu is het ongeveer voor 6 personen, hoewel dat natuurlijk ook afhangt van de grootte van de schaaltjes. Geniet van de laatste vijgen van het seizoen!

Vijgenmousse
(6 personen)

(recept PRINTEN)

500 g verse vijgen
90 g suiker
40 g water
2 eiwitten
225 g slagroom
6 blaadjes munt

Was de vijgen, snijd de steeltjes eraf. Snijd de vijgen in stukjes en pureer ze in een keukenmchine.
Breng in een pannetje het water en de suiker aan de kook. Begin dan de eiwitten te kloppen op hoogste snelheid terwijl je de suikerstroop ondertussen in een straaltje erin laat lopen. Blijven kloppen tot het eiwitmengsel is afgekoeld (ongeveeer 12 minuten).
Klop de slagroom stijf en meng de vijgenpuree erdoor. Vouw daarna het eiwit er voorzichtig door. Schep het in 6 glazen en zet het minimaal 2 uur in de koelkast voor serveren. Garneer met wat mint.

(naar: Dolceitalia - Mario Busso)

Andere recepten met verse vijgen:
- Vijgenjam met amandelen
- Vijgen focaccia
- gekarameliseerde vijgen en sinaasappelijs
- vijgen op vanille siroop
- Mostarda di fichi

Autumn ice cream

(Nederlands? Scroll naar beneden!)

I've been in the kitchen lately making all sorts of fig bakes and dishes again. You all must know I love figs by now ;). I have a little fig tree, well we'd better call it small bush since last year, it has grown considerably and has even survived -wrapped in bubble plastic- the severe frosts that came last winter. It gets little green figs buds too, but.. well I don't know why, but they turn up too late and don't grow into ripe figs at all. I must be doing something wrong and will dive into some books and the net to find out how to go about this fig business. It should be able to grow them here in Holland, even it's not as warm as in their natural habitat.

In the mean time I've been up and down to the next town carrying bags of figs back home. I hope he'll sell quinces too when time has arrived for those, that also were hard to come by. But let's concentrate on figs first. I don't know what your ideas on ice cream are, it it just a summer thing to get cool... well in my opinion you can eat ice cream all year around. In summer outside and probably more sorbets and when it's colder an ice cream after dinner sounds just perfect to me. This time it's the wonderful versitile fig that combines just great with orange... enjoy!

Caramelised Fig and Orange Ice Cream
(approx. 1 liter)

(PRINT recipe)

150 g fine sugar
8 fresh figs, each but into about 10 pieces
juice and grated zest of 2 oranges
1,5 dl cream
3 dl full fat milk
3 large egg yolks

Heat 75 g sugar in a heavy saucepan, don't stir, wait till the sugar melts and turns golden brown. Add the fig pieces and swirl them in the caramel. Add the orangejuice and stir until it starts to bubble. Add orange zest and cream and let simmer for about 3 minutes. Take the pan of the heat and let it cool.

Bring the milk to the boil. Whisk the egg yolks with the rest of the sugar licht and fluffy. Whisk the milk in, return the pan to the heat and heat, while stirring, until the custard coates the back of a spoon (don't let it boil). Take the pan of the and let it cool. Add the fig mixture and let it churn in the ice machine for about 30 minutes. Scoop in a plastic container and plae in the freezer until stiff.

(source: "IJs en sorbets!" - Pippa Cuthbert)

__________________________________________

Herfst IJs

Ik heb afgelopen tijd een aantal baksels en recepten gemaakt met vijgen. Jullie moeten ondertussen wel weten dat ik daar gek op ben. Ik heb sinds vorig jaar een klein vijgenboompje, nou ja zeg maar liever klein struikje in een grote pot staan. het groeit vlijtig en heeft zelfs de zware vorst van de afgelopen wintel goed doorstaan (gewikkeld in bubbelplastic). Er komen kleine groene vijgenknopjes aan, maar dan... ik weet niet precies wat er fout gaat, maar ze beginnen te langzaam met groeien en hebben aan het eind van de herfst nog niet eens de goede grootte, laat staan dat ze rijp zijn. Ik doe vast iets fout en zal daar me eens verder in verdiepen. Vijgen kunnen prima groeien in Nederland, al zal de oogst misschien eerder ophouden en minder zijn dan pak 'm beet in Italië, dus we hopen op volgend jaar.

Ondertussen blijf ik regelmatig op en neer karren naar een stad verderop waar ik een goede groenteboer heb gevonden en waarvan ik regelmatig met een zak vijgen terugkom. Ik hoop stiekem ook al dat ik daar binnenkort aan kweeperen zal kunnen komen, want dat is ieder jaar ook een probleem, maar laten we ons eerst maar concentreren op de vijg. Ik weet niet hoe jullie denken over ijs; is het alleen een zomerseizoen lekkernij? Wat mij betreft kan ijs altijd. In de zomer buiten en vaker een sorbet, maar in koudere perioden heerlijk een roomijs na het eten... lijkt me een prima optie. Deze keer dus een ijs met vijgen in combinatie met sinaasappel, wat erg goed werkt. Eet smakelijk!

Gekarameliseerde vijgen- en sinaasappelijs
(circa 1 liter)

(recept PRINTEN)

150 g fijne suiker
8 paarse vijgen, in ongeveer 10 stukken gesneden
sap en geraspte schil van 2 sinaasappels
1,5 dl slagroom
3 dl volle melk
3 grote eierdooiers

Verhit 75 g van de suiker in een koekenpan met zware bodem. Niet roeren, maar wachten tot de suiker is opgelost en goudbruin wordt. Voeg de vijgen toe en keer ze om en om, voeg het sinaasappelsap toe en roer tot het bubbelt. Voeg de sinaasappelschil en de room toe en laat alles 3 minuten bubbelen. Neem de pan van het vuur en laat afkoelen.

Breng de melk aan de kook. Klop de dooiers met de andere 75 g suiker met de mixer dik en licht. Klop de melk erdoor en verwarm het in een pan (niet koken) tot het de achterkant van een pollepel bedekt. Neem de pan van het vuur en laat afkoelen. Meng het vijgenmengsel met de koude custard en draai het in de ijsmachine tot het stijf is. Zet het in een plastic doos in de freezer en laat het verder opstijven.

(bron: "IJs en sorbets!" - Pippa Cuthbert)

Simple but good

(NL? scroll verder naar beneden aub)

Yeah I know it's been a while since there was a posting. I keep having good intentions and plans, but nothing really comes out showing that here. Yes I've been baking, cooking and so on, but life consists of more than that as we all know, and that "more" is taking my time and energy. But whatever goes on.. here I am to make at least one new blogpost.. you have to start somewhere right?

So it's almost autumn, that means figs: YAY! I finally found a seller here in the town next door that sells them for a reasonal price. So I went home with a bag of figs.. and went back the week after to go home again with a bag ful of figs. Of course I made a new batch of Mostarda di fichi, some Fig marmalade, fig ice cream (maybe later the recipe, if I get round to it that is..ahem) and a fig-orange spread. And wouldn't it be nice to enjoy these figs even in winter? I found the perfect way, so simple, but so good.... figs in syrup. You can use them (warm if you like) in winter with a scoop of vanilla ice cream or (greec) yogurt.. just wonderful.

Figs in Vanilla syrup

(PRINT recipe)

10-12 purple figs
100 g sugar
300 ml water
1/2 vanillapod, split lengthwise
1/2 cinnamonstick
1 tl lemon juice
And an (ovenproof) glass jar (with metal lid) about 500 ml.

Preheat the oven to 300ºF (150ºC).

Wash and dry the figs, and cut them from the top down in halves. Place them in a clean glass jar, the cutside facing the outerside. Place them in tightly, so you'll get as many figs in as possible without breaking them.

Place the sugar, vanillapod, cinnamon stick and water in a pan and bring to the boil, stirring all the time to dissolve the sugar. Boil for 1 minute and take from the heat.

Take the vanillapod out and scrape the seeds into the syrup, place the rest of the pod in the jar down the side. Stir the lemon juice into the syrup. Remove the cinnamon stick.

Pour the syrup over the figs to cover completely. Place the jar on some alufoil or on a newspaper on a ovenrack. Cover the jar with alufoil. Close the oven and let it stand there for 30-40 minutes, until the syrup gets a beautiful pinkish colour.

Take the jar out of the oven (with ovengloves of course!) and screw the lid on firmly. Stand upside down for 5 minutes. Place it upright and let it cool completely. Label and store for 6-12 months in a cool, dark place.

(Adapted from: "Desserts"- James Martin)

Other recipes with Figs:
- Fig Focaccia

___________________________________________

Eenvoudig, maar zó lekker!

Ja ik weet het... het is te lang stil hier op dit blog. Ik heb echt allerlei plannen en goede bedoelingen, maar daar blijkt hier de laatste tijd niet veel van. Ik heb zeker gebakken en gekookt, maar zoals we allemaal weten bestaat het leven uit meer dan dat.... en dat lijkt alle energie en tijd op te slokken. Maar goed wat er ook gebeurt, ik ben er nu met tenminste één nieuw bericht. Je moet ergens beginnen nietwaar?

Al bijna weer herfst en dat betekent... VIJGEN, joepie!! Ik vond zelfs eindelijk een winkel een stad verderop, waar ze tegen een schappelijke prijs en wat grotere hoeveelheden werden verkocht. Ik ging dus huiswaarts met een tas vol vijgen... om er een week later nog eens heen te gaan en een zak mee terug te nemen. Natuurlijk maakte ik een aantal potjes overheerlijke Mostarda di fichi, wat Vijgenjam, vijgenijs (misschien later daar nog een recept van... als ik daar toe kom tenminste ahum) en een vijgen-sinaasappelpasta.

En zou het niet heerlijk zijn om deze vijgen warm te eten bij bijvoorbeeld vanilleijs of (Griekse) yoghurt? Hier is de perfecte manier om ze daarvoor klaar te maken, heel simpel, maar zó lekker!

Vijgen in vanille siroop

(recept PRINTEN)

10-12 gave paarse vijgen
100 g suiker
300 ml water
1/2 vanille stokje, in de lengte opengesneden
1/2 kaneelstokje
1 tl citroensap

verder nodig:
een (ovenvaste) glazen pot (met metalen draaideksel) van ongeveer 500 ml

Verwarm de oven voor op 150ºC.

Was en droog de vijgen, snijd ze in tweeën van boven naar beneden en plaats ze in de pot met de snijkant naar de glaskant van de pot. Druk ze goed tegen elkaar aan, zodat er zoveel mogelijk vijgen in de pot gaan.

Doe de suiker, vanillestokje en kaneelstokje met het water in een pan en breng het aan de kook, steeds roerend tot de suiker is opgelost. Kook het 1 minuut en haal de pan dan van het vuur.

Haal het vanillestokje eruit en schraap de zaadjes eruit. Doe die dan in de siroop met het citroensap. Verwijder het kaneelstokje. En steek het vanillestokje langs de kant tussen de vijgen.

Giet nu de siroop over de vijgen tot aan de rand. Zet de pot ergens op (bakblik, ovenblik op rooster, alufolie) voor het geval er sap uit loopt. Dek de bovenkant af met een stuk alufolie en laat dit ongeveer 30-40 minuten in de oven staan tot de siroop een mooie rose-rode kleur heeft gekregen. Haal (met ovenhandschoenen!) de pot uit de oven, draai de metalen deksel er stevig op en zet 5 minuten op de kop. Keer de pot daarna om en laat verder afkoelen.
Plak er een etiket op en bewaar het in een kast (zo'n 6-12 maanden).

(naar: "Desserts" - James Martin)