Kaki of Sharon

Mooi zijn is 'ie hè. Ze zijn alleen verkrijgbaar in het najaar. Het zijn Kaki-vruchten of Persimmon (engels/amerikaanse term) of Fuji fruit of Sharon Fruit. Kortom roep maar wat! Maar nee, dat bleek toch niet helemaal waar te zijn, er blijkt -na wat rondsurfen op het net- wel degelijk verschil te zijn, ook al kan je dat aan de buitenkant niet zien.
Kakifruit is de japanse benaming en 'kaki' betekent "fruit van de goden". Deze is alleen overrijp eetbaar, vanwege een hoog percentage looizuur is hij voor die tijd niet te eten.
Sharonfruit is de variant die uit Israël komt. Dit is een soort die nauwelijks looizuur heeft en dus ook zonder overrijp te zijn eetbaar is. Hij is ook pitloos in tegenstelling tot kaki.Je ziet nog wel de segmenten als je de vrucht doorsnijdt, maar geen pitten. Dit is de vrucht die je meestal in de winkels ziet, zelfs al wordt hij dan kakifruit genoemd.
De vruchten zitten boordevol goede dingen, Kalium, Fosfor, vitamine B en C en heel veel provitamine A, ze hebben een zachte zoete smaak. De vruchten bevatten gemiddeld 16% suiker, waarvan 43% glucose als een snelwerkende energiebron. Heel gezond dus. Ik kocht ze gewoon omdat ik ze zo mooi vond. En had eigenlijk nog geen idee wat ik ermee zou kunnen maken. Ik heb ze ooit wel eens gebruikt om in een bbm brood te verwerken (uit het bbm boek van Beth Hensperger), maar ik wilde toch wat anders proberen.

Toen vond ik een recept op een nederlandse vegetarische site.

Hoewel wij niet vaak toetjes eten, klonk dit wel erg lekker en dat was het ook. Alleen de porties (2,5 dl per persoon) was véél te veel. Ik zou het in een koffiekopje doen en dat is meer dan genoeg. Die rijst is nogal vullend en je hebt het eten ook net op. Ik zou het me ook voor kunnen stellen als lunchgerecht.

Kokosrijst met sharonvruchten

Het recept kan je hier vinden.

Rood met witte stippen

Gisteren zijn we er heerlijk op uit geweest. Eerst bij staatsbosbeheer vogelhuisjes getimmerd (mijn man één en ik één) en de kinderen hebben ze daarna beschilderd. Een topactiviteit met hele vriendelijke en lieve mensen.



Maar ja zo vlak bij het bos (Leeh - Drenthe) nodigde het natuurlijk wel uit om nog even een wandelingetje te maken. Nog nét te vroeg om helemaal in de herfstkleuren te zitten, maar mooi was het wel.
Hier stonden geen rode parapluutjes met witte stippen....nee, hier stonden de échte! En nog veel meer moois...... het was weer genieten!

The King has arrived...

Hoog bezoek gisteren. Natuurlijk wist ik ervan, ik was gescreend en doorgelicht. Al mijn gegevens moesten ze hebben. Maar ja voor een koning doe je wat niet waar?
Ik was wel wat zenuwachtig toen hij eindelijk in eigen persoon op de stoep stond. Snel hielp ik hem de drempel over. Nou die was nog best zwaar! Eerst maar eens ergens neerplanten. Dan z'n jas uit....en dan genieten maar.

Collega bakfanaten weten waar dit over gaat. Ja echt, een pak van KING ARTHUR in hoogst eigen persoon. Een heus Koninklijk pakket is bij mij over de drempel gekomen. King Arthur verstuurt niet rechtstreeks naar Europa, dus ging het via een omweg: Ellen den Otter regelde dat voor me. Dus wil je graag iets speciaals uit de V.S. over laten komen, kan je dat via haar regelen. Met zeepost verstuurd, dus het duurde wel even. Nádat ik de bestelling had gedaan, zag ik natuurlijk nog 1 of 2 (of 3 of...) dingen die ik óók had moeten hebben. Misschien komt er in de toekomst nog een keer koninklijk bezoek, maar dat zal wel even duren.
Eerst maar even de buit gaan inspecteren......

Nog één keer dan....vijgen

Ik kon het niet laten en kocht nog een keer wat vijgen. Helaas bleken ze bij thuiskomst niet allemaal even mooi meer. Eigenlijk leken ze me vooral nog bruikbaar voor iets van jam.
Dus heb ik er een soort vijgenjam van gemaakt. Het recept vond ik in het huisblad van de 'Esselunga'; een keten van hele grote supermarkten in Italië.

Composta di fichi
(Vijgencompôte)

500 g verse vijgen
200 g suiker
rasp van een halve citroen

Snijd de vijgen in stukjes en doe ze met de andere 2 ingrediënten in een pan. Laat dat zo een paar uur staan. Breng het dan aan de kook en laat het ongeveer 25 min heel zachtjes doorkoken. Wél regelmatig roeren. Laat het daarna een aantal uren of overnacht staan (van het vuur af natuurlijk). Breng het dan weer aan de kook gedurende 25 minuten.
Steriliseer ondertussen potten en deksels en doe in deze hete potten na de kooktijd de vijgencompôte in. Draai de deksels er stevig op en laat 10 min op de kop staan.
Laat afkoelen en plak er een mooi etiket op. Het is echt verrukkelijk!!!
Eet smakelijk!

Soort pannenkoek

Tja ik heb weer eens een nieuw boek. Ik kon het weer niet laten. Nou ja, het is eigenlijk geen nieuw, maar een tweedehandsboek...dat scheelt alweer in zowel geld als schuldgevoel. De titel maakt me heel nieuwsgierig "No need to knead - handmade italian breads in 90 minutes" van Suzanne Dunaway. Ze heeft een hele eigen filosofie over brood bakken. Ze gelooft dat 1. brood beter smaakt als er meer oppervlakte is; dus geen ronde boules, maar lange dunne broden à la stokbrood. 2. hoe natter het deeg het beter én 3. veel minder kneden en langer rijzen. Nou ja, sommige dingen zit wat in, maar ik vind de variatie in brood het prettigst. En ondanks de titel staan er maar 30 broden in het boek, samen met 8 pizza's, 9 cake en koekrecepten en...45 (!) recepten die gewoon totaal ergens anders over gaan. Ze was inderdaad heel snel uitgekneed blijkbaar. Toch is het wel een leuk boek met zeer verrassende dingen. Eerst maar eens wat simpels, een soort mini-pannenkoek met een starter. Ik heb ze gemaakt met de helft volkoren boekweitmeel, dat maakt het net iets steviger.

Sourdough Flapjacks

starter
235 g lauw water
140 g (brood)bloem (of 70 g bloem + 70 g (volk.) boekweitmeel)
2 el suiker

beslag
3 el boter, gesmolten
1 el honing
1 t baking soda
1 snufje zout
1 groot ei, geklutst

starter
Meng de ingrediënten voor de starter tot een nat deeg. Klop het goed door om er lucht in te krijgen. Laat het een nacht staan op kamertemperatuur.

beslag
Roer de boter, honing, baking soda, zout en ei door de starter. Niet overroeren.
Vet een platte grillpan of een grote koekenpan in met een kwastje boter (of wat oliespray). Laat de pan goed heet worden en giet dan kleine hoeveelheden in de pan die rondjes maken van ongeveer 8 cm in doorsnede. Als de bovenkant begint te bubbelen en de randen stevig worden kan je ze om draaien ("flap" them over) en laat ze aan de andere kant ± 1 minuut garen.
Serveer met maple syrup (of gewoon nederlandse keukenstroop)

Kardamom

Mijn zus heeft nog steeds lekkere ideeën en ze kan heel lekker koken en bakken. Ik kan er niets van proeven helaas, want ze woont sinds ruim 15 jaar 'Down Under'. Maar ze laat mij en jullie nu dus ook toch een beetje meegenieten, want ze stuurde dit aparte recept op. Uitgeprobeerd en goed bevonden. Het is weer eens heel iets anders qua smaak door de kardamom en koffie. Zeker de moeite waard om een keer te proberen.

Kardamom koek

200 g bruine basterdsuiker

270 g bloem

1,5 tl bakpoeder

1 eetl gemalen kardamom

150 g boter in blokjes
1 tl baking soda

60 ml melk

115 ml sterke zwarte koffie (espresso)

1 ei, licht geklutst

90 g rozijnen

Verwarm de oven voor op 180 ºC. Vet een bakblik of ovenschaal in van ongeveer 20 x 30 cm en bekleed het met bakpapier.

Meng de suiker, bloem en kardamom door elkaar, Doe de boter in kleine stukjes erbij en werk dit tot een kruimelmengsel, dit kan met de hand of bijv. in de keukenmachine.Doe de helft van dit kruimeldeeg in de vorm en druk het aan.

Los de baking soda op in de melk en doe dat samen met de koffie, het ei en de rozijnen bij de resterende helft van de kruimels. Roer dit goed door elkaar.Giet dit geslag op de aangedrukte bodem en verdeel het gelijkmatig. Bak de koek 35-40 minuten.Haal het uit de oven en laat het in de vorm ongeveer 10 min. afkoelen. Laat het daarna verder afkoelen op een rooster voordat je het aansnijdt.

Eet smakelijk!

Thanks for the recipe mate!

Cannelloni

Dit recept heb ik héél lang geleden overgetypt van mijn grote zus. Het zit nog in mijn receptenverzamelboek op een vergeeld papiertje, getypt met mijn kleine rode typmachientje. Het blijft een lekker recept. Ik vind het meer een weekend- of bezoekrecept, het is toch wat luxer dan gewoon pasta met saus (en ook iets meer werk). Je kunt met de vulling naar eigen idee variëren, maar dit is de oorspronkelijke versie, die wij hier nog altijd heerlijk vinden.

Cannelloni met spinazie in tomatensaus
(voor 4 pers.)

± 500 g gedroogde cannelloni (grote buispasta)
geraspte (Parmezaanse) kaas

vulling:
1 el olijfolie
1 fijngehakte ui
1 teentje gehakt knoflook
300 gr spinazie (gekookte, gehakt en uitgelekt)*
300 g mager rundergehakt
2 eieren
scheutje melk
1 el verse oregano
zout en peper
50 g geraspte parmezaanse kaas

Verhit de olie in een pan, fruit de uit en de knoflook. Doe de spinazie erbij, doe dan dit alles in een kom. Verhit in dezelfde pan wat olijfolie en bak daarin het gehakt rul, doe dit bij de spinazie. Klop de eieren los met een scheutje melk en voeg dit er ook bij, evenals de oregano, parmezaanse kaas, zout en peper. Meng alles goed.

tomatensaus:
1 el olijfolie
2 fijngehakte uien
2 blikken tomatenstukjes op sap
1 el verse basilicum gehakt (of 1 tl droge)
zout en peper

Fruit de uien in de pan waarin de olie al verhit is, doe de andere ingrediënten erbij en laat het even doorkoken.
afwerking:
Verwarm de oven voor op 200 ºC. Giet een dun laagje saus op de bodem van een lange ovenschotel. Vul de cannelloni met het spinaziemengsel en leg ze naast elkaar in de schaal. Giet de rest van de tomatensaus erover heen en bestrooi met geraspte kaas. Zet de schaal in het midden van de oven en bak de cannelloni ongeveer 20 minuten.

Buon Appetito!

Tip 1: Je kunt ook heel makkelijk diepvriesspinazie gebruiken. Zet die dan 's morgens al in een zeef om te ontdooien en druk zoveel mogelijk vocht eruit. Voeg het gewoon bij het gehaktmengsel, je hoeft het niet mee te verwarmen voordat het de oven in gaat.
Tip 2: Je kunt ook alles van te voren voorbereiden. Maak de vulling en de saus en laat beiden afkoelen. Voeg het verder samen zoals hierboven beschreven en bewaar in de koelkast tot je er aan toe bent. Verleng dan wel de oventijd met een minuut of 10-15.
Tip 3: Wil je nog sneller, neem dan je favoriete tomatensaus uit een potje.....maar eerlijk is eerlijk, vers is lekkerder hoor!

Wit met rode stippen

De herfstvakantie is hier begonnen. Dus wat doe je; je gaat voor die tijd extra meel halen, want je hebt nu zeeën van tijd om van alles te bakken (denk je). Nou haal ik mijn meel onder andere bij de molenaar, diverse internetleveranciers en bij Hoeve Eiteweert vlak bij stad Groningen. Daar hebben ze behalve meel, leuke bakspullen en altijd vriendelijk advies, soms ook allerlei leuke spulletjes te koop die ze zelf niet meer gebruiken. En nou ja, daar kan ik niet altijd nee tegen zeggen en ik kwam dus deze keer hiermee thuis. Mijn man wierp er een blik op in het voorbijgaan en zei: "Waarom heb je 2 stukken PVC-buis gekocht?" "Nee, schat, ze zijn van dik staal". 2 stukken buis zonder bodem dus eigenlijk.

Maar goed veel gebakken heb ik dit weekend nog niet (gelukkig nog genoeg in de vriezer). En met dit lekkere weer ben ik maar eens met de kinderen op stap gegaan. Gistermiddag hebben we een paddestoelenspeurtocht gedaan. Bij ernstig gebrek aan paddestoelen, stonden er allerlei exemplaren zoals op de foto verspreid door het bos, veel rood met witte stippen. Maar kinderen hebben nog een gezonde fantasie en storen zich daar geheel niet aan gelukkig. Al met al een vermoeiende, maar geslaagde middag.

Nu begin je je misschien af te vragen: waar gáát dit over?! Nou ik wil maar zeggen; het was gisteren paddestoelendag. En ter ere van deze paddezetels ben ik paddestoelenbrood gaan bakken. Neeeee, niet met champignons, porcini of oesterzwammen; want daar gruwen onze kinderen van (helaas). En een rood brood met witte stippen, dat zag ík weer niet zo voor me, dus werd het wit met rode stippen. Kijk als die paraplu's kunnen, dan mag er meer!

Paddestoelenbrood: "wit met rode stippen"

Ingrediënten:
115 g water
115 g melk
1,5 el olie
40 g honing
400 g (brood)bloem
3/4 tl zout
1 1/4 tl gist
80 g gedroogde cranberries

Maak hiervan een deegje met je bbm (of met de hand) en geef het een eerste rijs. Doe dan in die leuke buisbakvormen die je net gekocht hebt (of een met bakpapier bekleed conservenblik) het deeg tot ongeveer de helft van de vorm.Laat ze rijzen onder ingevet plastic tot het een paar centimeters boven de vorm uitbolt. Zet het in een voorverwarmde oven (210 ºC) met onderin een bakje water. Laat het ongeveer 30 minuten bakken. Laat ze op de kop in een zeef afkoelen (anders zakt hij door zijn steel).

Wil je de zaak nog verder doorvoeren kan je nog wat cranberries op de hoed plakken, maar ach, dat is niet echt nodig, wij hebben toch ook nog fantasie genoeg...toch?...

Ennuh.. heb je nou zelf nog geen paddestoel gezien...of juist al te veel. Maar er dan gewoon bolletjes van (ongeveer 60 g deeg per stuk), want het smaakt in welke vorm dan ook overheerlijk!!!

P.S. Wist je trouwens dat een paddestoel zo heet, omdat er werkelijk wel eens padden op zitten? Kijk, dat leer je bij zo'n speurtocht toch maar mooi!

Linzen

In Italiaanse recepten wordt heel vaak als basis 'soffrito' gebruikt. Soffrito betekent eigenlijk gewoon 'gefruit' en is vaak een mengsel van fijngehakte uien, wortel en bleekselderij. Maar het kan ook uit andere groentecombinaties bestaan. Soms met fijngesneden spek. Je gebruikt dit als basis voor bijvoorbeeld pastasauzen, soepen en dergelijke. Ook voor het volgende recept worden de uien, wortel en bleekselderij apart in een pan gefruit en niet zoals vaak bij soep meteen in de soeppan gedaan. Daarom noemen ze dit waarschijnlijk ook een Italiaanse linzensoep.

Italiaanse Linzensoep

500 g bruine linzen
ruim 1,5 liter water
2 grote wortels, fijngehakt
2 el olijfolie
2 stengels bleekselderij, fijngehakt
1 middelgrote ui, fijngehakt
2 teentjes knoflook, fijngehakt
1 groentebouillonblokje
2 el rode wijn
2 el citroensap
1,5 el bruine suiker
peper en zout

garnering: bosuitjes
of loof van de bleekselderij

Was de linzen en zet de avond tevoren in water. Kook de volgende dag de linzen in het water bijna gaar (ongeveer 45 min).
Fruit ondertussen in een koekenpan de fijngesneden ui, knoflook, wortel en bleekselderij aan in de olijfolie tot de uien glazig zijn. Doe dit mengsel bij de linzen, samen met de rode wijn, het verbrokkelde bouillonblokje, de suiker en citroensap. Roer goed door en laat nog 25 min. zachtjes koken. Test of de linzen nu helemaal gaar zijn (anders laten koken tot dat zo is) en met een staafmixer kort pureren, zodat er nog wel wat textuur in de soep is. Voeg peper en zout toe naar smaak en bestrooi met wat gesneden bosuitjes of het fijngesneden loof van de bleekselderij. Giet eventueel nog een paar druppels olijfolie over de soep.

Serveer met een stukje ciabatta of stokbrood. En hoewel niet erg italiaans, maar wel heel lekker: met een stukje (runder-)rookworst.

Eet smakelijk!

Koekjes uit Prato

Je kent ze vast en zeker de koekjes uit Prato (Italië): Cantucci. Deze beroemde amandelkoekjes werden bedacht in 1858 in de 'fabbrica di cantucci' van Antonio Mattei (Via Ricasoli 20). Hieronder zie je de winkel in Prato, die toen wij er waren in augustus dicht was. "chiuso per le ferie" staat dan op veel deuren en dat is dus 'gesloten vanwege vakantie'. Helaas, ik had graag wat cantucci of van de andere specialiteiten die daar gemaakt worden geproefd. De huidige eigenaar is al 3 generaties de familie Pandolfini.


Cantucci vallen onder de noemer "biscotti" en dat wil zeggen dat de koekjes twee (=bis) keer gebakken (=cotto) worden. Het koekje wordt van oorsprong gegeten door ze vooraf in een glas Vin Santo* te dopen.
Hieronder het recept voor cantuccini, dat zijn eigenlijk de kleine cantucci. Er zijn heel veel variaties, maar deze is vrij eenvoudig met amandelen.

Cantuccini

60 g zachte boter
250 g fijne kristalsuiker
2 eieren
rasp van 1 citroen (of sinaasappel)
400 g bloem
1,5 tl bakpoeder
snufje zout
150 g amandelen met vlies
3 el Vin Santo (heb je dit niet, gebruik dan een likeur naar keuze)

Verwarm de oven voor op 180 ºC.
Roer de boter met de suiker zacht en romig. Mix de eieren en de citroenrasp erdoor. Meng de gezeefde bloem, bakpoeder en snufje zout erdoor. En tot slot de Vin Santo en de amandelen erdoor. Overkneed het deeg vooral niet, dit zou ten koste gaan van de brosheid.


Maak van het deeg 2 of 3 lange worsten van ongeveer 3 cm hoog en 5 cm breed. Leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat zo´n 8 cm van elkaar af. Bak ze ± 25 minuten tot ze goudgeel zijn, maar toch nog een beetje zacht.

Haal ze uit de oven en leg ze op een snijplank (voorzichtig ze zijn nu breekbaar!) en snijd ze met een scherp mes in schuine plakjes van ongeveer 2 cm dik. Werk voorzichtig.
Leg ze nu op de snijkant op de bakplaat en bak ze nog ± 10 min, zodat ze verder uitdrogen.
Ze zijn klaar als ze licht kleuren en wat donkerder zijn langs de randen.Laat ze goed afkoelen.

Je kunt ze in een afgesloten trommel minstens 2 weken bewaren....maar dat halen ze meestal niet. Heerlijk om in de Vin Santo te dopen, maar ook lekker bij een kop koffie of cappuccino!
Buon Appetito!!

Naar:¨12¨ - Tessa Kiros

*Vin Santo is een Toscaanse dessertwijn. Hij wordt gemaakt door witte druiven te laten drogen, waardoor het suikergehalte geconcentreerd wordt en het nog beter kan gisten. Dit drogen gebeurt op rekken of matten in ruimtes die heel goed geventileerd zijn. Het mag absoluut niet vochtig zijn anders zouden de druiven gaan schimmelen. Hij rijpt 3 tot 4 jaar op kleine vaten ('caratelli') en wordt zo een licht amberkleurige wijn met een alcoholpercentage van rond de 16 %.

Zoutje?

Dit koekje valt onder de Italiaanse noemer `Salatini´.Dat zijn ´kleine zoutjes´. Dus voor bij de borrel, als hapje bij het aperitief en zo. Ze zijn makkelijk te maken.

Salatini al Parmigiano

175 g gezeefde bloem
115 g fijngeraspte parmezaanse kaas
snufje zout
115 g boter in stukjes
60 g walnoten, geroosterd en fijngehakt
± 2 el melk
1 groot ei

Meng in een kom de kaas, zout en bloem. Voeg de boter toe en werk het door het meel bijv. met een vork of foodprocessor tot het mengsel kruimelig is. Schep de walnoten erdoor.
In een ander kommetje de melk en het ei klutsen. Giet dit over de droge ingrediënten en roer het door. Kneed dan het deeg samen en maak er een bal van.,Vooral niet langer kneden dan noodzakelijk, anders zijn de koekjes straks niet bros, maar taai. Snijd de bal doormidden en maak van elk stuk een rol van ongeveer 3 cm doorsnede. Wikkel deze rolletjes in huishoudfolie en leg ze in de koelkast: minstens 4 uur, maar een hele nacht is ook prima.

Verwarm voor het bakken de oven voor op 210 ºC. Leg bakpapier op een bakplaat.
Haal de rollen uit de koelkast en snijd met een scherp mes plakjes van ongeveer 3 mm dik. Leg de koekjes op de bakplaat en bak in het midden van de oven ongeveer 12-15 minuten. de koekjes zijn dan lichtbruin rond de randen. Laat ze op een rooster afkoelen. Je kunt ze in een afgesloten doos ongeveer 2 weken bewaren.

Vrij naar: M. Scicolone -"1,000 Italian recipes"

Herfst

Het kan niemand ontgaan zijn, de herfst is er nu toch echt. De temperaturen dalen, de lucht is vochtig, mist 's morgens. De bladeren zijn nog druk bezig om een kleurtjes te krijgen en de kastanjes en eikels slaan deuken in je autodak als je onder de bomen doorrijdt. Zo kreeg onze dochter op zaterdag ineens zin om tamme kastanjes te gaan zoeken...nou vooruit dan maar.
Tja en toen stond die emmer met kastanjes daar. "Kan je er niet iets lekkers mee bakken?" Hm, ja dat kan ik wel, maar ik heb niet zo'n zin in het pellen. Niemand bood zich aan voor het pelwerk, dus op een dag ben ik toch maar aan de slag gegaan. Na verschillende manieren geprobeerd te hebben, vond ik deze werkwijze het handigst. Met een superscherp mes snijd je de kastanjes door van de punt naar het kontje. Dan zie je in één oogopslag of je energie moet gaan steken in het pellen of dat er al van alles in de kastanje beweegt. Lijkt het onbewoond dan kun je met een klein mesje tussen de schil en het vruchtvlees beginnen met pellen. Tja, ze hadden heel wat gevonden, dus er was ook heel wat te pellen...ruim anderhalf uur heb ik staan pellen. Het vel van mijn duim was helemaal rauw en stuk. Pfffff....wat ben ik blij dat ik geen eekhoorn ben, ik kan even geen kastanjes meer zien!!

Kastanje Tulband

150 g boter
175 g suiker
1 snufje zout
3 eieren
300 g bloem, gezeefd
2 tl bakpoeder
1 tl vanille-extract
100 g melk
400 g kastanjepuree*
50 ml room
1 el cacao
3 el poedersuiker
2 el likeur of congac naar smaak

Verwarm de oven voor op 180 ºC.
Roer de boter, met de suiker en het snufje zout zacht en crèmig. voeg daarna één voor één de eieren erbij en mix steeds tot ze goed opgenomen zijn. Zeef het meel met bakpoeder en voeg het om en om met de melk bij het botermengsel.
Vet een tulband vorm in en bestrooi met meel. Doe dan de helft van het cakebeslag in de vorm.
Meng de kastanjepuree met de room, poedersuiker (tenzij het een kant een klare gezoete puree is), de cacao en likeur. Schep dit bovenop de 1e laag en werk het met een vork licht draaiend door de onderlaag. De rest van het beslag kan er nu bovenop.
Bak de tulband ongeveer 55-65 minuten onderin de oven.
Bestrooi met poedersuiker.
*Kastanjepuree. Je kunt het kant en klaar kopen bij (delicatesse-) winkels, gezoet en ongezoet. Maar zoals gezegd ook zelf te maken. Tamme kastanjes pellen en in weinig water gaar stomen/koken. Pureren in een keukenmachine met wat melk en daarna door een zeef duwen (of een passe-vite).

Met worteltjes

Gelukkig zijn er ook heerlijke broden die wel makkelijk zijn. Vandaag een brood uit de broodbakmachine, makkelijker kan het toch bijna niet! Het is een heel sappig brood, luchtig en vol met verschillende meelsoorten, zaden en pitten en natuurlijk mét worteltjes. Het brood is lekker met zoet, maar ook met hartig beleg. Eet smakelijk.

Meergranen-wortelbrood

1 tl droge gist
200 g bloem
100 g speltbloem
100 g volkoren tarwemeel
50 g volkoren roggemeel
30 g tarwezemelen
2,5 el lijnzaad
3 el zonnebloempitten
25 g graanvlokken (bijv. havervlokken)
25 g boter in kleine stukjes
1 el suiker
1 el gluten
1 tl zout
175 g geraspte wortel
± 230 g water (dit hangt een beetje van de sappigheid van de wortel af)

Doe deze ingrediënten in je broodbakmachine en bak het brood op het volkorenprogramma (Bake -Whole Wheat), size L of XL (mogelijk bij de Panasonic 253)

Pane

Ik waarschuw maar meteen: dit is een lastig brood om te maken. Alleen te maken met een standmixer (of een enorm gespierde arm) want het deeg is erg nat en plakkerig. Maar ja die broden met lange rijstijden, biga's en een hoog vochtpercentage vind ik nou juist zo lekker. Dit brood ruikt heerlijk, is sappig (en blijft dat ook enige dagen) en smaakt voortreffelijk. Het recept komt uit "Celebrating Italy" van Carol Field. Het brood komt van oorsprong uit Ariccia, dat is een plaats vlak onder Rome.

Pane di Ariccia
(1 brood)

voordeeg
1/3 tl droge gist
60 ml warm water
325 g water op kamertemp.
75 g biga (zie Corolli)
225 g broodbloem
50 g volk. tarwemeel


met de standmixer: Meng de gist met het warme water en laat het 10 min staan. Giet dan de rest van het water en de biga erbij en mix dit met de K-garde tot de biga voor een groot deel opgelost is. Voeg dan de melen erbij en mix dit op lage snelheid ongeveer 2 minuten. Je denkt nu dat je soep gemaakt hebt. Dat is dus goed! Dek de kom af en laat het ongeveer 3 uur rijzen, het ziet er nu heel bubbelig uit.



Deeg
225 g broodbloem
1 tl zout

Voor het deeg voeg je de bloem en het zout toe en mix je met de K-garde tot het samenkomt. Kneed dan verder met de deeghaak; 3 min. langzaam en 1 min. op medium snelheid. Het deeg zal niet loskomen van de kanten of de bodem. Bestrooi je werkplek met meel, kiep het deeg erop, doe bloem over de bovenkant en maak er min of meer een geheel van. Dit gaat eigenlijk alleen goed met een deegschraper. Breng het dan snel over in een ingevette kom en laat het zo'n 3 uur rijzen.
Bebloem je werkoppervlak goed en kiep het deeg hierop. strooi wat bloem op de bovenkant en vorm het deeg tot een ronde vorm. Het hoeft niet zo precies en ook niet heel strak. Ook hier gaat dit het makkelijkste met een deegschraper, met snelle bewegingen.
Neem een stuk bakpapier, strooi er bloem op en leg (snel) het deeg erop, ook weer bloem bovenop strooien en dan een theedoek erover. Laat het ongeveer 1,5 uur rijzen.

Verwarm ondertussen een half uur voor het bakken de oven én een pizzasteen of terracotta schotel in de oven voor op 230 ºC. Zet onderin de oven een metalen bakje of braadslee.
Duw met je vingers vlak voor het bakken her en der in het brood (niet té vaak!)
Schuif dan voorzichtig het brood mét het papier op de steen en gooi wat ijsklontjes in de braadslee onderin de oven. Doe snel de deur dicht en draai de oven op 220 ºC. Laat het nu 30-40 min bakken. Eventueel kun je het papier er na de helft van de baktijd onderuit halen. Het is gaar als de kerntemperatuur ± 93ºC is en de onderkant hol klinkt als je erop klopt.

De koek is snel op..

Bij andere mensen kom je vaak op nieuwe ideeën, zeker als ze ook van bakken en koken houden. Dus houd ik mijn ogen altijd open (en mijn mond ook) om lekkere dingen te leren kennen. Dit recept kreeg ik van mijn vriendin. Het is lekker, makkelijk en snel in elkaar gezet. Je kunt variëren met de vulling. Bijv. stukjes abrikoos, rozijnen etc erdoor. Maar ook met de kruiden kun je naar eigen smaak variëren; kardamom, snufje kruidnagelpoeder...kortom leef je uit.
Het lijkt een megahoeveelheid..en dat is het ook, dus gebruik een grote kom om te mengen. Dit is voor een plaatkoek van ongeveer 35 X 35 cm. Je kunt ook de helft van alles nemen. Maar je kunt ook de koek in stukjes in dozen invriezen.

Appel-Havermoutkoek

500 g zelfrijzend bakmeel
(of 500 g bloem + 1 zakje bakpoeder)
500 g bruine basterdsuiker
250 g havermout (of fijne havervlokken)
400 g gesmolten boter of margarine
1 kg geschilde appels
1 tl kaneel
rasp en sap van 1 citroen

Snijd de geschilde appels in dunne plakjes, besprenkel ze met citroensap en zet apart.

Meng het meel met de suiker en de havermout in een grote (!) kom. Roer de gesmolten boter erdoor en verdeel ruim de helft op een ingevette bakplaat. Leg hierop de appelpartjes. Dat hoeft niet netjes want de rest van het havermoutmengsel wordt hierover verdeelt. Strooi de kaneel en de citroenrasp over de appels.
Verdeel dan de rest van het havermoutmengsel over de appels en druk het een beetje aan.

Schuif de bakplaat in het midden van een voorverwarmde oven (190 ºC) en bak het ongeveer 1 uur.

Het plankje in actie

Vandaag het plankje in actie en dus weer wat Italiaans op tafel; Gnocchi (spreek uit: "njokkie"). Zoals alle Italiaanse recepten zijn er heel veel versies van, maar ook verschillende soorten gnocchi. Met griesmeel, met ei, melk of nootmuskaat. Maar ik begin maar eens met de basisvorm; die van aardappelen, zonder poespas erin. De ingrediënten zijn dan ook simpel: aardappelen, bloem en zout
De klassieke combinatie is de gnocchi te serveren met gesmolten boter en salie (con burro e salvia), maar ook de sugo di pomodori (tomatensaus) komt vaak voor.

gnocchi di patate

1 kg (liefst bloemige) aardappels

± 200 g bloem

snufje zout

Kook de aardappels in de schil, pel ze en druk ze door een aardappelpers. -Heb je een aardappelpers van Ikea (zie foto) dan hoef je ze niet te pellen, het schilletje blijft achter in de pers. Bij andere persen weet ik niet of dat ook zo is.-

Meng dan de ingrediënten en kneed ze goed door. Maak rolletjes van een cm of 1,5-2 dik. Snijd ze in stukjes van zo'n 2 cm lang.



Je kunt ze zo koken, maar eigenlijk moet er een reliëf in komen om de saus beter vast te houden. Dit kan je op verschillende manieren doen: met een vork, een grove rasp (bijv, een nootmuskaatrasp) of....

een rigagnocchi. Het is iets wat je een beetje moet oefenen, en dat geldt ook voor mij. Je moet licht drukkend een klein stukje naar voren duwen en dan gelijk terug halen, er komen dan ribbels op én een klein kuiltje aan de binnenkant
                                                        (om nog meer saus vast te houden).                                                                                                                            


Leg de gnocchi die klaar zijn op een bebloemde theedoek los van elkaar. En voor je het weet heb je een heel blad vol. Het koken is heel eenvoudig. Doe ze in delen (niet te veel tegelijk) in gezouten kokend water en wacht tot ze boven komen drijven, dan zijn ze klaar. Blijf er bij, want dat gaat heel snel! Vooral niet te lang in het water laten liggen, dan worden ze snotterig.


Doe ze in een ingevette ovenschaal in een warme oven tot ze allemaal gaar zijn. Nu zijn ze klaar om gegeten te worden. Heerlijk met bijv. ragù semplice. En natuurlijk niet vergeten er parmezaanse kaas over te strooien!!!

BUON APPETITO!!!

Tip 1: Je kunt de gnocchi ook prima invriezen. Dit moet je doen vóór het koken. Laat ze op een blad of iets dergelijks los van elkaar bevriezen. Zijn ze eenmaal bevroren, dan kan je ze in een diepvriesdoos doen. Voor het gebruik moet je ze ontdooien, dit moet dan ook weer los van elkaar. Dus op een bebloemde theedoek los van elkaar leggen. Verder koken zoals hierboven. Zo kan je ze maken als je wat meer tijd hebt en hoeft niet alles in één dag.
Tip 2: Voor een iets rijkere versie, voeg je 1 ei toe en ± 300 g bloem. Verder als hierboven.