Saturday, March 21, 2009

Lentilles from Castelluccio

(Nederlandse versie? Scroll verder naar beneden aub.)

vlag engels/amer klein Slowly spring is coming, but it still can get cold and chilly sometimes. So I can really long for a heartwarming soup at some days, so I thought it was still alright to make a dish with lentilles and pumpkin. It was delicious after an afternoon hard work in the garden in still chilly air too. I also long for warm summers and vacation..... ah well, I have to be patient, but I can let you dream with me and tell you about Castelluccio.

We were in Umbria last year and we saw a lot of beautiful places, towns, nature... One of my hightlights of this holiday was our trip to Castelluccio. It was quite a long trip from where we were staying, but every mile was worth it. We first drove to Norcia, famous for all sorts of meat products (ham, sausages etc.) and after that we went on our way to set our eyes on the "Piano Grande del Castelluccio" in the Sibillini mountains. You don't see it coming as the road climbs from 500 to 1500 meter, and suddenly you get over a mountain edge and BANG there is was in all it's beauty. This plain is 18 kilometer long.

Il piano grande di Castelluccio

And do you see that little village on a small hill at the far end of the plain? That's Castelluccio in Umbria, Italy. It's the highest settlement in the Appenines (altitude 1452 m). The first time I ever heard about Castelluccio was when I bought some lentilles on holiday in Italy a few years back. They were expensive, but very good.

Bloemen tussen de linzen

These lentilles grow in the plains around Castelluccio, when in full bloom a yellow glow spreads over the fields. In between the plants wild flowers are growing, which is an amazing sight (especially in spring). Every morning the plains are 'filled' with haze that lifts during the morning.

I guess it's the Italian equivalent of the French Puy lentilles quality wise. And although the French lentilles are dark green, these Italian lentilles from the plains near Castelluccio are brown/green lentilles in various shades. They are small plants (about 30-40 cm high) that grow on soil rich in chalk. There are no chimicals or fertilizers used and of course they are rich in minerals and iron. I'm told they even have a calming effect on you. They don't have to be soaked, don't take long to cook and hold their shape after cooking.
If you get the change try these lentilles, you won't be disappointed. And if you happen to be in the neighbourhood.... take time to visit the plain(s) of Castelluccio, you won't regret it!

Zuppa di lenticchie alla montanara
(Lentille soup, mountaineer style: serves 4)
Zuppa di lenticchie alla montanara
(PRINT recipe)
400 g lentilles (from Castelluccio or other good quality ones, that don't need to be soaked)
500 g pumpkin, deseeded, peeled and diced
1 large potato, peeled and diced
3 sausages (beef or your favorite kind)
1 clove of garlic
1 medium onion
± 1,5 liter chicken (or vegetable) stock (or very good quality stock cubes with 1,5 liter water)
salt & pepper
2 TBsp olive oil (for frying)
some shavings of pecorino cheese

Rinse the lentilles and cook them in (unsalted!) water for 10 minutes.
Place your potato and pumpkin cubes in a large pan, add 1,5 liter stock (or 1,5 liter water with the stock cubes crumbled in), add the garlic clove and bring to the boil and cook on a low heat until soft.

Meanwhile, take the skin of the sausages and crumble the meat. Peel the onion and chop. Take a frying pan, heat 2 TBsp olive oil and brown the crumbled sausagemeat and chopped onion on high heat until browned.

Take the soft cooked potato and pumpkin pieces out of the stock and mash them. Discard the garlic clove. Place the mash back in the stock, together with the lentilles, onion and sausage meat. Cook for another 15-20 minutes.

Add salt and freshly ground black pepper to taste and serve hot with some shavings of pecorino cheese on top.

(adapted from the recipe of "Azienda Agricola Sapori dei Sibillini")

*****************************************************************
Vlag nl klein Linzen uit Castelluccio

Het is vandaag lente en het weer begint er ook op te lijken, maar soms is het nog kil. Dan heb ik toch nog zin in een verwarmde soep (die ook prima viel na een middag in de tuin werken) en dus vind ik het nog wel kunnen.. een gerecht met linzen en pompoen. Ik verlang met dat waterige lentezonnetje ook zo naar zomer en vakantie... ach ik moet geduld hebben (bovendien moet ik ook nog steeds wat boeken), maar in de tussentijd kan ik alvast met je dromen over Castelluccio.

Castelluccio in the distance

Vorig jaar waren we in Umbria (Italië) en we hebben allerlei mooie dingen gezien, steden, dorpjes, magnifieke landschappen... Eén van de hoogtepunten voor mij was onze tocht naar Castelluccio. Het was een flink eind rijden vanaf ons logeeradres, maar het was iedere kilometer waard. We gingen eerst langs Norcia, vooral beroemd om allerhande vleesproducten (ham, worsten etc.) van bijvoorbeeld wild zwijn en ezel, daarna trokken we verder om de grote hoogvlakte van Castelluccio te gaan zien. Je ziet het niet aankomen, de weg klimt van 500 naar 1500 meter, je rijdt over de bergen en dan ineens BOEM; daar ligt de 18 kilometer lange vlakte voor je uitgespreid in al zijn schoonheid, adembenemend mooi (zie daarvoor ook de foto in het engelstalige deel).

Castelluccio

Helemaal aan de overkant ligt Castelluccio, de hoogste nederzetting in de Apennijnen (1452 m). De allereerste keer dat ik van Castelluccio hoorde was toen in nog een paar jaar eerder linzen kocht in Italië. Ze waren duur, maar goed. Deze linzen groeien in de hoogvlaktes rond Castelluccio in het Sibellini gebergte. Als ze in volle bloei staan ligt er een gele gloed over de akkers. Tussen de planten groeien wilde bloemen die een fantastisch kleurrijk beeld geven, vooral in het voorjaar natuurlijk. Elke morgen wordt de vlakte in een dikke nevel gehuld (door klimatologisch fenomeen) die later weer optrekt. De linzen die hier groeien zijn denk ik het Italiaanse equivalent van de Franse Puy linzen.

Linzenvelden

De Franse linzen zijn donker groen, maar deze Italiaanse linzen zijn bruin/groenig in allerlei schakeringen. Het zijn lage planten van zo'n 30-40 cm hoog die op kalkrijke grond goed groeien. Er worden geen bestrijdings- of bemestingsmiddelen gebruikt en natuurlijk zitten de linzen zelf vol mineralen en vitaminen. Er is me zelfs verteld dat speciaal deze linzen een kalmerend effect op je hebben. Maar of dat de aanblik van de wonderschone vlaktes is of het eten (bepaalde?) hoeveelheden linzen zijn laten we maar in het midden. Deze kwaliteitslinzen hoeven niet voorgeweekt te worden, hebben een korte kooktijd en behouden hun vorm na het koken.
Als je de kans krijgt zou ik ze zeker eens proberen.... en mocht je in de buurt komen van Norcia, maakt tijd en ga de vlakte(s) zien, je zult er geen spijt van krijgen.

Zuppa di lenticchie alla montanara

(Linzensoep uit het bergland: 4 pers.)

Zuppa di lenticchie alla montanara
(recept PRINTEN)
400 g linzen (uit Castelluccio of andere van goede kwaliteit, die niet geweekt hoeven te worden)
500 g pompoen, zonder pitten, schil en in blokjes
1 flinke aardappel, geschild en in blokjes
3 worstjes (rund of gewoon je favoriete soort)
1 teen knoflook, zonder schil
1 middelgrote ui, gehakt
1,5 liter kippen (of groente) bouillon (of 2 bouillonblokjes van goede kwaliteit met 1,5 liter water)
zout en peper
2 el olijfolie (voor bakken)
wat schaafsel van pecorino kaas

Spoel de linzen af en kook ze 10 minuten in (ongezouten) water, daarna uit laten lekken.

Doe de bouillon in een flinke pan en voeg de aardappel- en pompoenblokjes toe, doe ook het teentje knoflook erbij en brengen het aan de kook, verlaag de temperatuur zodat het zachtes kookt tot alles zacht is (10-15 minuten).

Ondertussen haal je het vel van de worstjes en verkruimel je het vlees. Verhit de olijfolie in een koekenpan en bak daarin de ui en het worstvlees bruin.

Verwijder het knoflookteentje uit de bouillon en gooi het weg. Haal de gekookte aardappel en pompoen uit de bouillon en stamp ze tot puree. Doe de puree terug in de bouillon, samen met de linzen, het gebakken worstevlees en ui. Laat dit alles nog 15-20 minuten zachtjes doorkoken.

Voeg zout en peper toe naar smaak en serveer de soep heet met wat pecorino schaafsel erop en toast of stokbrood.

(vrij naar een recept van "Azienda Agricola Sapori dei Sibillini")

9 comments:

Gea said...

Zo'n veld met klaprozen en kamille spreekt mij erg aan. Mooie foto's Lien!

Lien said...

Dank je voor het kompliment Gea!
Dat is dus een veld linzenplantjes, net zulke "geveerde" blaadjes als kamille. Maar volgens mij stond er geen kamille maar een soort kleine margrietjes (en wel klaprozen natuurlijk!). Een ander linzenveld stond vol met paarse bloemen, schitterend gezicht die verschillende kleuren.

Anonymous said...

Prachtig zo'n veld met klaprozen!! Helemaal geweldig om daar foto's te maken.

Sara said...

Lentils, pumpkin and sausage, now that is a great combination!

Aranka said...

Lekker recept. Ga ik ook maken :-)

Lien said...

Vergat ik nog dat zonder worst (voor de vegetariërs bijv., dan natuurlijk ook groentebouillon gebruiken) smaakt het niet minder lekker!

I forgot to mention that is as good without the sausage maet too if you don't (or want to) eat meat (vegetarians also use vegetable stock then of course ;-))

natalia said...

Ciao Lien ! Castelluccio is such a great place to go you are right !!!!

NKP said...

What beautiful land! And your soup is just perfect for an apres hike meal.

marl1 said...

Heb gister geboekt...dus dat plaatsje Castelluccio is nu 'opgenoteerd'...wat een schitterend landschap! (en linzen vinden we ook lekker;-)
( het reageren is wel een crime op Blogger- duurt erg lang...:-(