La Befana

Morgenochtend zullen er in Italië veel kinderen vroeg op zijn, want de Befana zal vannacht langs komen. Kijk wij hebben die oude man met baard en mijter, in Italië komt in de nacht van 5 op 6 januari 'La Befana', op het feest dat "Epifanía"* heet.
En terwijl Sinterklaas een lieve oude man is, die met vriendelijke ogen en lage stem de kindertjes gerust stelt en tegenwoordig zelfs weigert ze in zakken te stoppen en af te voeren naar Spanje (sommigen hebben dat volgens mij héél hard nodig!!), is la Befana in sommige kinderrijmpjes een valse oude heks. Traditioneel krijgen de Italiaanse kinderen niet met Kerst cadeautjes, maar op 6 januari. Zij doet cadeautjes en lekkers in schoenen en opgehangen kousen. Stoute kinderen krijgen knoflook en 'carbone' (steenkool), die overigens gemaakt is van suiker, maar wel als waarschuwing moet dienen.

Ik wilde eerst de 'carbone' maken, die gemaakt wordt van véél suiker, water, eiwit en zwarte kleurstof, maar dat laatste ingrediënt had ik niet in huis. Ook de wat meer smaakvolle versie van carbone; van gesmolten chocolade en gepofte rijst, kon ik niet maken door gebrek aan gepofte rijst. Je kunt dat waarschijnlijk prima maken met rice-crispies of zo...lijkt me best lekker. Een soort pindarotsje, maar dan met rijst.
Toen vond ik een ander recept op Internet -geen "steenkool" dus- maar deze leek me wel lekker. De vorm is waarschijnlijk een verwijzing naar de drie koningen. Ik heb wat aanpassingen moeten doen om het brood het praktisch ook te laten lukken. Ik moet zeggen het is echt lekker! En dit is het geworden:

Dolce dell'Epifania

25 g verse gist
60 g lauwe melk
300 g bloem
110 g boter (of margarine)
3 tl vanillesuiker
1 tl citroenrasp
6 eierdooiers
1/2 potje jam (naar keuze)
200 g poedersuiker
paar el citroensap
gekleurde balletjes(optioneel)

Los de gist op in de melk, laat 10 minuten staan en voeg dan 150 g bloem erbij. Ondertussen roer je met de mixer de boter romig met de vanillesuiker. Voeg daarna 1 voor 1 de eierdooiers erbij en mix steeds goed voor de volgende erbij gaat. Voeg daarna citroenrasp, het bloem-gist mengsel en de resterende 150 g bloem toe en kneed dit met een kneedhaak tot een glad deeg. Voel of het deeg soepel genoeg is, stuur anders bij met iets meer melk of extra bloem.

Beboter en bebloem 3 ronde springvormen in 3 verschillende maten (12, 16, 20 cm). Verdeel het deeg in 3 ongelijke stukken zodat je in elke vorm een platte schijf kunt leggen van ongeveer 1,5 cm dik. Heb je geen verschillende maten springvormen, maak dan zo mooi en gelijk mogelijke ronde schijven die je op een bakplaat legt. Dek af met plastic en laat rijzen op een warme plaats. Door het grote aandeel boter duurt dat wat langer dan normaal (± 2 uur). Verwarm ondertussen de oven voor op 200ºC en bak de platte broden van klein naar groot: ± 17, 22 en 27 min. Totdat ze licht/goudbruin zijn.

Laat de platte broden afkoelen op een rooster en snijd dan alle schijven horizontaal 1x doormidden. Besmeer iedere laag met een jam naar keuze en stapel ze op elkaar, ook weer met jam ertussen.

Maak nu de citroenglazuur door de poedersuiker samen te roeren in een pannetje op laag vuur. Maak het niet te dun anders loopt het er te snel af. Bestrooi optioneel met kleine gekleurde balletjes. Hoewel wij dit meestal doen bij kindertaarten en dergelijke, zie je zulke gekleurde strooiseltjes vaker op Italiaanse zoetigheden. Laat het glazuur opstijven en snijd dit zoete gebak in dunne punten met een heel scherp gekarteld mes aan. Buon appetito.

*Epifania: Het woord komt uit het Grieks (Befana/befanina is daar van afgeleid) en betekent zoiets als verschijning/manifestatie. Omdat het op die dag was dat het kind Jezus voor de eerste keer getoond werd aan de 3 wijzen uit het Oosten. (bij ons dus Drie-koningen)
De komst van de Befana is het eind van alle feesten in voorafgaande tijd. Maar tegelijkertijd ook een beetje het begin van het aankomende carnavalsseizoen.

Legende: De drie wijzen uit het Oosten kwamen volgens de legende langs het huis van de oude vrouw toen zij de ster volgden en zij vroeg haar of zij met hen mee wilde gaan de Verlosser te zien en Hem geschenken te brengen. Zij wilde niet omdat zij het veel te druk had met haar huishouden. Later had zij hier natuurlijk spijt van en ze doet ieder jaar boete door cadeau's te brengen aan andere kinderen.