Nog één keer Kweepeer...

(english recipe? please scroll down!)

Mag het nog een keer...Sinterklaas is nu toch weg...dus het kan wel hè....nog één keer?...dit jaar dan hè!...nog één keer kweeperen. Ik weet het wel hoor, jullie willen lekkere koekjes, taarten en zo. Houd eens op met al dat aparte spul, wat moeten we ermee. Maar ik blijf ze zo lekker vinden en ik blijf het raar vinden dat ze niet gewoon bij grote supermarkten te koop zijn. Maar wie weet vind jij ze wel ergens in de buurt, met grotere kans in het westen, grote steden en bij niet Nederlands groente winkels.

Deze keer heb ik er snoepjes van gemaakt. Bijna iedereen vond ze heel erg lekker. De kinderen zijn er helemaal gek op, mijn Italiaanse lerares ging even weer terug naar haar kindertijd, en proefde de smaak van alle kweeperen die ze toen zo graag at: rauw! Ja echt rauw. Nou dàt lijkt mij dus niet zo lekker. Je kunt de smaak niet goed omschrijven vind ik, een unieke eigen smaak. Dus gewoon proberen zou ik zeggen!

Cotognata(± 80 kweeperensnoepjes)

900 g kweeperen
3 el citroensap
700 g suiker (+ suiker voor de buitenkant)

Breng in een grote pan 3 - 4 liter water aan de kook. Was de kweeperen, snijd ze door midden en haal het binnenste deel met de pitten eruit. Kook ze ongeveer 30 minuten tot ze zacht zijn. Giet af en laat afkoelen tot lauwwarm. Draai ze dan door een passeerzeef, je houdt dan een gladde puree over. (Ik gebruik hiervoor een heel oud exemplaar van mijn moeder.)

Breng de puree met citroensap en suiker aan de kook en laat het zachtjes koken onder regelmatig roeren, net zolang tot het mengsel dik is en opstijft als het afkoelt. Dit kan je het makkelijkste proberen door een tl van het mengsel in een bakje in de koelkast te zetten en dan te kijken of het stijf genoeg is. Dit kan gerust enkele uren duren (afhankelijk hoe hard je het laat bubbelen).

Nu vet je een vorm in, een grote of meerdere kleine dat maakt niet uit. Giet hier het mengsel in, maak laag niet dikker dan 1 - 1,5 cm. Nu moet hij drogen, in een

voedseldroger, in de zon of in de oven met de temperatuur uit en de ventilator aan... Afhankelijk van de methode kan dit tot 2-3 dagen duren. Voel af en toe, je moet geen vingerafdruk mee kunnen zien, maar nog wel een lichte plakkerigheid.

Doe wat kristalsuiker in een ondiep bord en leg daar de opgesteven kweepeergelei in. Snijd het in stukjes die je door de suiker wentelt. Ik had de gelei laten opstijven in appelbolvormpjes. En deze diameter was perfect om het met een appelsnijder in stukken te delen. Je hebt geen rest'afval' en allemaal prachtig gelijke stukjes.

En klaar zijn ze. Erg leuk en origineel om als cadeautje te geven. Het blijft vrij lang goed, maar na een week of 1,5 -2 wordt de suiker erom heen iets vochtiger. Je kunt ze dan wel gewoon blijven eten hoor, maar het ziet er dan gewoon iets minder uit.

Ennuh... de volgende keer wat totaal anders, Beloofd!!

(naar recept uit: "Sweet Sicily"- V. Granof)

******************************

I know, I know, here I am again with those quinces... but I just like them. I couldn't resist. Have a go at this candy with a unique taste.

Cotognata
Quince candy

2 pounds (900 g) quinces
3 TBsp lemonjuice
700 g sugar (and more for rolling)
Bring in a large pan 4 quarts of water to the boil. Wash the quinces, halve and core them. Boil them for half an hour. Drain and let cool (so you can handle them). Pass them through a sieve (I used a very old one my mother once used).

Put the smooth quince purée in a pan and add the lemon juice and sugar and bring the boil. Let it simmer, stirring often, until it can hold its shape. (test with a TBsp on a plate, let cool)

Pour the mixture in greased oventins, swiss roll pans or something like that, just don't make the layer over 1,5 inches. Let cool and dry in the oven (just the fan on, no heat), in the sun or in a

food dehydrator, until totally set. Cut them in nice bite size pieces and rolls in sugar.

They keep for several weeks, but after about 1 1/2 week the sugar on the outside gets a bit wet, so better eat or give as a gift before that.
Enjoy!

(from a recipe in "Sweet Sicily"- V. Granof)