Dieren en vakantie

Met kinderen verzin je allerlei dingen om op te letten als je op vakantie bent. Zo zouden we proberen dit jaar zoveel mogelijk dieren te zien en zo mogelijk op de foto te zetten. Onze dochter kreeg vlak voor de vakantie een (eenvoudig) digitaal cameraatje en dus konden we zo met z'n 2-en fotograferen. Natuurlijk zagen we koeien, maar ja zelfs al is het een totaal ander ras dan hier, we werden er niet wild van om die op de foto te zetten. En hoewel schapen natuurlijk ook bekend zijn, hebben we die dan toch maar op de foto gezet, omdat ze iedere avond luid bellend langs 'onze heuvel' kwamen gelopen. Ze werden dagelijks gemolken en het gebied staat erom bekend dat ze een uitstekende 'Pecorino-kaas' produceren. (inderdaad erg smakelijk)

Verder waren er diverse dieren die probeerden -en daar ook in slaagden- om in ons vakantiehuis te komen. Slierten piepkleine mieren (niet zo prettig) en diverse hagedisjes. Jemig wat zijn die snel! En deze hele mooie grote zagen we buiten.

In de boom naast ons huis een Kerkuil en s'avonds vingen we een klein muisje in een strandemmertje. Hopelijk zullen die elkaar niet tegenkomen!

Er vlogen nog verschillende hoppen (hops?) nou ja een hele mooie vogelsoort, maar die konden we niet op de foto krijgen. Gelukkig poseerde deze vlinder -een Koningspage- gewillig:

_____________________________________

Terwijl wij op vakantie waren, waren óók onze drie kippen op vakantie. Met hun eigen hok verhuisden ze naar vrienden in west-groningen waar ze royaal de ruimte hadden. Ze waren in zeer goede handen. Wie kan zich het laatste kippenverhaal nog herinneren? De alerte lezer twijfelt nu aan zijn rekentalent. De laatste berichten gaven namelijk 4 kippen aan, dus waarom verhuisden er dan maar 3?

We gaan even terug in de tijd nadat onze twee nieuwe hennen gearriveerd waren. Het ging een poosje goed totdat ik 's morgens wakker werd omdat ik steeds zo'n raar geluid hoorde, alsof iemand oud ijzer stond te vijlen. Nou is ons huis goed geïsoleerd en het klonk vrij ver weg, maar na een paar ochtenden besloot ik toch eens op onderzoek uit te gaan...en wie stond daar 'ijzer te vijlen'? Het was Streepje, één van de nieuwe hennen. Nou ja niet dus, want hij stond te oefenen met kukelen!!! Het klonk nog helemaal nergens naar (behalve naar het vijlen van roestig ijzer dan), maar het was wel overduidelijk een haan. En ook deze kip moest dus het veld ruimen! En toen waren er weer 3. Soms is het wel handig dat onze zoon enorm bij het moment leeft en hij adopteerde zonder moeite 'Pietje' als 'zijn' kipje. Pietje is ondertussen gegroeid als kool en blijkt bij nadere studie een "Sulmtaler-kriel" te zijn, nou ja dan weten we dat ook weer. We hadden haar beter Houdini kunnen noemen, want hoe ze steeds door/boven/onder het gaas door weet te piepen is een raadsel.

Twee dagen voor we vanuit Italië naar Nederland zouden vertrekken kregen we een smsje vanuit het kippenhostel... er was een ei gelegd! Nou wij waren helemaal door het dolle heen, want na ruim 2 jaar kippen houden was dit toch ons eerste ei! De Italiaanse familie die in het appartement naast ons logeerden, dachten dat we niet helemaal spoorden toen we vertelden dat we opa's en oma's waren geworden.... Dit vergde enige uitleg tot ze het begrepen, maar ze bleven het volgens mij raar vinden. (en gelijk hebben ze!)

Ondertussen weten we dat Donsje de eierlegster is, de andere twee zijn nog niet begonnen (we hopen toch wel dát ze het gaan doen!!!) Het zijn echt schattige krieleitjes (op de foto links en rechts een gekocht ei) en ze legt er ongeveer 5 in de week. Ze smaken ook erg lekker. Ik hoop dat er nog vele zullen volgen ook van de andere twee, anders moeten we wéér de rekenmachine erbij halen....