Er is al weer een week voorbij... het was een drukke week, eigenlijk geen tijd over om hier ook nog een stukje te schrijven. Nou ja dan zal ik jullie maar wat vertellen over Tuinbonen. Ik zal bekennen dat ik van dat woord niet enthousiast word. OK....ik gruw ervan. Ik herinner me de lucht die uit de keuken kwam van vroeger, een afschuwelijke stank waar ik gewoon misselijk van werd. Er zit zo'n aparte lucht aan die bonen brrr. Mijn vader had vroeger een grote moestuin, en dat was ook wel nodig om het hele gezin te voeden, maar dat betekende dus ook dat de kinderen in geschakeld werden om te plukken, dan wel thuis te doppen of allebei. Nou is het (vind ik nu) een goede zaak om kinderen te leren mee te helpen en mijn vader liet me ook allerlei dingen zien over het groeien en bloeien en leerde me ondertussen de vogelnamen als die over vlogen..of probeerden de bessen op te eten. Hoewel ik moet zeggen dat ik destijds niet altijd enthousiast was om mee te gaan om bessen of bonen etc. te plukken, was dat achteraf gezien een hele leuke ervaring. Maar ik had vooral moeite, dat ik die stinkende bonen moest doppen en 'neuzen' (het stukje erafhalen waarmee de boon aan de dop zit), terwijl ik dan uiteindelijk die afschuwelijke dingen ook nog op mijn bord kreeg.
Ik heb ze dan ook nooit meer gegeten, toen ik zelfstandig ging wonen. Nou ja daarvoor at ik ze ook niet, maar zat met een sjacherijnige kop achter het bord. Ondertussen zijn natuurlijk heel wat jaren verder..ja héél wat! En soms is het wel goed om eens te kijken of de herinnering nog klopt. en tja... en toen op een goede dag (of was het een slechte?) ging ze naar de winkel en kocht ze een zak tuinbonen. Ik wilde het gewoon nog eens proberen of ze nog zo vies waren als toen.
Ik heb zelf een variatie gemaakt op een klassiek Italiaans gerecht. Ze eten in Italië al in mei de verse jonge tuinboontjes rauw met pecorinokaas, olijfolie en peper en zout. Glaasje vino en een stukje brood erbij. Wel dubbel gedopt, dus ook dat grijzige taaie vel eraf. Ik had ook wel eens ergens gelezen dat dat grijze vel zorgt voor de penetrante geur en smaak, dus dat eraf was wel een eerste vereiste. En zal ik je eens wat zeggen.... het was helemaal niet slecht! Je kunt het eten als antipasto, lunchgerecht of als groente bij de hoofdmaaltijd.
1 kleine rode ui
1 teentje knoflook
50 gram Pecorino Romano*( of eventueel Parmiggiano Reggiano)
peper en zout
klein handje platte peterselie (blad peterselie, ook wel italiaanse peterselie genoemd)
olijfolie
Snipper de ui en bak hem samen met de knoflookteen, die je in 2-en snijdt, in wat olijfolie op een matig vuur tot de ui goudbruin begint te kleuren. Haal de knoflookstukken eruit en gooi ze weg. Zo krijgt de olie een vleug knoflook en gaat het niet de bonen overheersen. Laat de gebakken ui-stukjes afkoelen.
Dop de tuinbonen voor de eerste keer (uit de peul halen dus). Blancheer de bonen in kokend gezouten water 2 minuten lang. Giet ze daarna snel af en laat ze afkoelen onder stromend koud water. Nu kan je ze voor de tweede keer doppen, zodat je het binnenste fris groene boontje overhoudt. Iedereen heeft zijn eigen methode misschien maar ik vond het handigste om met een mes de ´rug´ van het boontje in te snijden en drukken zodat de boon aan die kant eruit glijdt.
Snijd de bladen van de peterselie fijn. En schaaf de pecorino in dunne flinters. Meng de boontjes met de uien, pecorino en peterselie. Breng op smaak met peper en zout en een scheut extra vergine olijfolie. Serveer bijvoorbeeld met wat italiaans brood, even geroosterd.
Buon Appetito!!
*Pecorino Romano is een Italiaanse kaas gemaakt van schapenmelk. Het is een harde en vrij zoute kaas en daarom eventueel te vervangen door Parmezaanse kaas.
Fava beans
Ever since I was a kid I hated them...fava beans. Just the awful smell they produced could make me sick. My father had a large vegetable garden, which was very handy to feed the whole family. But a large garden means a lot of work and that´s why the kids had to help out. Picking berries, doing a bit of weeding, harvesting carrots, catching Colorado beetles from the potatoes...well that was all OK. And my father told all kind of interesting things about the plants, insects and birds in the area, which I still can remember now. This sounds all quite idyllic and I must say -in all honesty- that at the time we, as kids, were not always eager to ride all the way there by bike and help out, instead of doing our own stuff. But now I remember just the good times.
Just picking or preserving vegetebles or fruit or whatever that made you almost sick was not so nice. But you didn´t had a choice, we hád to help out. But I never ate a fava bean ever again, and probably none in those days.
And not so long ago I went to the greengrocer and bought some fava beans. The man said they were on sale, thinking that would trigger me to buy more. Hell no, don´t push it! I felt quite brave already bringing them home, but I just was determined to find out if they were still that horrible to me as in my childhood. What to do with them.... well I was going to remove the outer pod ánd the skin around the beans themselves, because I heard or read somewhere that in that skins was that peculiar smell and taste.
So I made up my own variation on a Italian classic. They eat their young fava beans raw (also without the grey beancoat) in combination with pecorino cheese, olive oil, salt and pepper in may, when they're small and fresh. You can eat this recipe as a starter with some (toasted) bread and a glass of wine, or as a side dish with your main. Either way, even I thought that they weren't bad at all....
Fava beans and Pecorino
1 pound of Fava beans (or more if you're more courageous than me)
1 medium/small red onion
1 clove of garlic
2 ounces of Pecorino Romano (an Italian sheepsmilk cheese)
salt and pepper
a handfull of flatleaf parsley (leaves only)
olive oil
Take the beans out of their pods and blanch them in boiling salted water for 2 minutes. Drain and cool with cold (ice)water. Peel the outer skins of the beans and discard the peels.
Chop the onion in small pieces and fry them gently in a skillet with some olive oil. Cut the garlic clove in 2 pieces and let them fry in the pan with the onions. when the onions are nicely golden brown around the edges, remove and discard the garlic clove pieces.
Chop the parsley and cut the pecorino in shavings. Join all the ingredients together, add pepper and salt to taste and some extra vergine olive oil. Buon appetito!
Hier nog zo één, eindeloos bonen gedopt heb ik, vuilniszakken vol in de badkamer op een rieten stoeltje...
ReplyDeleteToen kwam mijn echtgenoot in beeld die gruwde van tuinbonen en ze alleen lustte als ze dubbel gedopt waren....ik wist helemaal niet dat dat ook nog kon maar dan zijn ze heerlijk!
Toen ik de titel van deze posting las en de foto er bij zag, dacht ik: JAKKES, TUINBONEN! Gelukkig was ik thuis niet de enige die ze niet lustte en zette mijn moeder zelden tuinbonen op tafel. In de 15 jaar dat ik getrouwd ben ook nog nooit tuinbonen klaargemaakt.
ReplyDeleteJouw posting maakt mij nu wel nieuwsgierig! Het lijkt me veel werk, dubbel doppen, maar misschien de moeite waard? Vonden de kinderen het ook lekker?
Nou ja of dat wat zegt hier, dat weet ik niet hoor. Onze kinderen zijn hele moeilijke eters...nee dit proberen ze niet ééns. Ze moesten er 1 en die werd zo snel doorgeslikt met een vies gezicht dat ze volgens mij niets geproefd hebben. dubbel doppen is wel arbeidsintensief maar als er niet te veel doet als bijgerecht valt het wel mee. Maar een échte fan zal ik er ondanks 2x doppen ook niet van worden vrees ik.
ReplyDeleteIn Griekenland worden deze tuinbonen vaak gegeten, zo rauw, bij de raki ofwel gekookt in verschillende gerechten. Rauw zijn het ook niet mijn favorieten, maar in gemengde groentenschotels worden ze heerlijk! Met artisjokharten bijvoorbeeld.
ReplyDeleteLekker hoor, tuinbonen. Hier thuis zijn het geen groenteneters, dus verstop ik ze in de risotto. Ik dop ze inderdaad altijd dubbel en snoep er rauw dan ook een aantal van weg.
ReplyDeleteAlweer zo'n mooi kookblog...
ReplyDeleteTijdens mijn twee jaar in Milaan at ik deze 'fave' zoals ze daar eten inderdaad rauw. Gewoon een schaal fave op tafel, pecorino, olijfolie en peper en zout op je bord, zelf je boontjes doppen en met een vork door de bovengenoemde zaakjes halen.
Heerlijk!