Garibaldi

(in English? please scroll down)

Guiseppe Garibaldi (1807-1882), hij was dé nationalistische strijder voor de éénwording van Italië. Waar hij uiteindelijk ook in slaagde in 1870. Hij is de nationale volksheld van Italië. Er zijn dan ook ontelbare straten en pleinen naar hem genoemd.

En natuurlijk (?) is er ook een koekje naar hem genoemd. Oorspronkelijk komt het koekje uit Milaan. Het bestaat uit twee lagen zoet deeg met ertussen een laag gele rozijnen en bovenop bedekt met een dunne laag caramel waarin een golfpatroon getrokken is. Het Italiaanse equivalent van onze sultana zullen we maar zeggen, hoewel dat er niet echt recht aan doet, omdat dit koekje veel rijker van smaak is.

Waarom dit koekje Garibaldi heet? Ik las ergens dat dat komt door de hoeveelheid energie deze reepkoek geeft: één koek en je kunt doorstomen met dezelfde energie als Garibaldi´s mannen toen die hun tegenstanders versloegen. Maar misschien heeft het er ook mee te maken dat kinderen tegenwoordig in héél Italië deze `Garibaldi´s´ kennen en eten...dat was zonder Guiseppe ook niet mogelijk geweest.
Dit recept, wat ik vond ik het boek van Ursula Ferrigno `La Dolce Vita`*, is eigenlijk een versimpelde versie van het koekje. Een alles-in-één koekje, daardoor makkelijker, geen karamellaag, krenten i.p.v. rozijnen, dus minder authentiek, maar toch heel lekker en zeker de moeite waard om een keer te maken.

Garibaldi

(koekjes met krenten ± 12 st)

115 g bloem
85 g koude boter (of margarine), in stukjes
55 g fijne suiker (+ extra om bovenop te strooien)
115 g krenten
1 ei, geklutst

Verwarm de oven voor op 180ºC, Bekleed een kleine ovenschaal (± 20 x 25 cm) of -blik met bakpapier. Als je een groter blik gebruik kan dat ook, gewoon een deel van het blik onbedekt laten en met een deeg schraper of zo iets een mooie rechte kant eraan maken. Het deeg loopt niet veel uit, dus je houdt dan ook daar een strakke zijkant.

Mix de koude boter in de bloem tot het op fijne broodkruimels lijkt. Je kunt dit met de hand doen, met een pastrycutter, keukenmachine of met de K-garde van de standmixer (op de hoogste stand), wel steeds controleren of je er al bent.

Meng de suiker en de krenten erdoor. Giet 3/4 van het ei erbij en mix tot het deeg samenkomt. Dit kan je ook met de K-garde doen, met de handen of met een lepel. Rol het uit op de bodem van het bakblik, ongeveer 1 cm dik. Strijk de bovenkant glad en kwast het daarna in met de rest van het ei, Strooi er wat suiker boven op. Strooi je een dubbele laag, dan krijg je een lekker knapperig (karamel-achtig) korstje erop.

Bak het ongeveer 20-25 minuten tot het goudbruin is. Haal het uit de oven en snijd meteen de koek met een mes (of deegschraper) in de gewenste (rechthoekige) stukken. Laat de stukken wel in de vorm afkoelen. Haal ze er afgekoeld uit met een palet mes en bewaar ze in een goed afgesloten trommel.

*"La dolce vita" (het zoete leven) van Ursula Ferrigno. Zij heeft veel boeken geschreven over Italiaans eten en dit is een boek boordevol met Italiaanse desserts, koekjes, cakes en taarten. Mooi uitgevoerd met schitterende foto´s van een aantal recepten. Overzichtelijk ingedeeld en bij de recepten staan de ingrediënten zowel in grammen als in ounces vermeld (in de engelse versie), wat natuurlijk erg handig is. Geen ellenlange verhalen, maar de recepten worden puntsgewijs besproken zodat je precies weet waar je was. Ik vind het een erg mooi boek, met maar één ´maar´. Ik vind dat in een boek met Italiaanse recepten, zeker als dat door een Italiaanse geschreven is, de naam van het gerecht er ook in het Italiaans moet staan, eventueel naast het engels of nederlands. Dat is bij dit boek niet het geval helaas. Eigenlijk is het voor mij een criterium of ik een boek met italiaanse recepten koop of niet en deze is er dus tussendoor geslipt zónder Italiaanse titels.

*******************************************************************

Garibaldi

Guiseppe Garibaldi (1807-1887) is the national hero of Italy, he fought for a united Italy and he succeeded. Numerous streets and squares are named after him. And why not? It's been quite an achievement to unite such a divided country.

There is also a cookie named after Garibaldi. It's originally a cookie of two layers sweet dough with golden raisins in between. Topped with a thin caramel-layer where wave-like lines are drawn into. Why this cookie bears his name? Well some say that one cookie gives you so much energy that you can leap forward as Guiseppe did with his men when they conquered their opponents. And maybe the fact that children in all of Italy eat and enjoy these cookies has something to do with it as well? That probably wouldn't have been possible without this Italian hero.

This recipe is from Ursula Ferrigno's book "La dolce vita" and it's a bit of a shortcut to the original cookie. But quicker to make and delicious too. This recipe is for 12 pieces, but if you're smart, you'll double the recipe right away, because they will fly out of your cookiejar!

Garibaldi

(± 12 cookies with currants)

4 oz plain white flour
3 oz unsalted butter, chilled and cut into small dice
2 oz caster sugar (and some more for sprinkling)
4 oz currants
1 egg, beaten

Preheat the oven to 350ºF. Lightly grease a 10 x 8" swiss roll tin.

Rub the diced cold butter into the flour until it resembles fine breadcrumbs. Stir in the sugar and currants.
Add 3/4 of the beaten egg and mix and form it into a dough. Roll the dough out in the prepared in about 1 inch thick. Brush with the remaining egg and sprinkle liberately with sugar .

Bake in the oven for about 20 minutes or until golden. out of the oven cut them straight into 12 rectangles. Leave them in the tin to cool on a wire rack. When they're cool enough, take them out with a spatula. And enjoy!