Sunday, October 8, 2006

Lievito


Ik geef het openlijk toe, ik kan me moeilijk inhouden als het gaat om aankopen van leuke keukengadgets, kookboeken of bakingrediënten. Vooral in het buitenland krijg ik er niet snel genoeg van om aparte dingen op te snorren. Het is al zo erg als we naar een grote winkel, stad of zo gaan, mijn dochter al roept: "Als er maar geen kookboeken zijn, anders duurt het weer eeeeeuwig!"
Ik ben schuldig...sorry, het spijt me, maar het is zo leuk.

Zo sleepte ik uit Italië -in de koelbox- o.a. een handvol blokjes Lievito (spreek uit ; Lie-éé-vieto) mee. Dat is gewoon Italiaans voor gist, dus zover niets bijzonders. Ik zal het dan ook niet hebben over alle andere dingen die de auto door de vering lieten zakken ;-).
Maar dan blijk ik nog een afwijking te hebben. Ik berg het thuis op en...vergeet dat het er is! Op zoek naar iets anders ontdek ik ineens een doosje onderin een overvolle koelkast met -inderdaad- de gistblokjes....een beetje over de datum...ahum...
Ligt dat nou aan mij? Of gewoon aan mijn overvolle koelkast?

3 comments:

Karen Baking Soda said...

Nee hoor, hangt vlgs mij samen met een soort hebberigheid en zuinigheid.... Nog niet willen gebruiken en bewaren voor iets heel speciaals..... en dan te lang wachten -of idd vergeten-! Gebeurt mij regelmatig! Heb nog steeds paddestoelbouillon blokjes uit Italy én runderbouillon zonder ve-tsin, en rouille uit Frankrijk en ganzeleverpaté van de franse Lidl.. en dan die dingen uit Zweden nog. En maar zuinig zijn, alleen kijken niet aankomen. Ahum. Is dit voldoende uitleg?

Anonymous said...

Lien , wat leuk...ook een blog!!!
Heerlijk om jouw italiaans getinte verhalen te lezen en te zien. Je staat meteen bij de favorieten, onder je twee welbekende voorgangers.Straks moet ik bij jullie 3en om brood en lekkere dingen gaan bedelen wegens tijdgebrek.Te druk met lezen !!
En wat dat wegstoppen en vergeten betreft..komt "in de beste families voor ". Ik vind het dan meestal zonde om meteen al te gebruiken en vergeet het vervolgens als ik het niet midden op tafel laat liggen ! Och. ja, er zijn ergere dingen nietwaar?

Levine said...

Ach, zo bekend je verhaal :-), het overkomt mij ook regelmatig. Het is denk ik wat Baking Soda en Larein al zeggen: nog niet willen gebruiken, zuinig erop willen zijn en het vervolgens vergeten. Gelukkig weet ik nu dat het anderen ook overkomt, dat stelt me toch weer gerust, haha.